چکیده:
هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر گروه آموزش حساسیت بر بهبود روحیه انتقادپذیری و
مشارکتجویی مدیران مؤسسات صنعتی استان چهار محال و بختیاری بود.این پژوهشهای شبه
تجربی بود.نمونه مورد مطالعه شامل 16 مدیر بود که به صورت تصادفی پس از انتخاب در
دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند.در گروه آزمایش، آموزش حساسیت با استفاده از مدل
راجرز(1376)طی 7 جلسه 4 ساعته به مدیران ارئه شد.ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته روحیه انتقادپذیری و
مشارکتجویی مدیران بود.ضریب پایایی پرسشنامه پس از اجرای مطالعه مقدماتی با
استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای زیر مقیاس انتقادپذیری 74/0، روحیه مشارکتجویی
81/0 و برای کل آزمون 76/0 محاسبه شد.برای اطمینان از روایی مناسب پرسشنامه، علاوه
بر اینکه از سازههای نظری قوی استفاده شد، روایی محتوایی پرسشنامه مورد تأیید 3
نفر از استادان روانشناسی قرار گرفت.نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که گروه آموزش حساسیت بر بهبود روحیه
انتقادپذیری(004/0 P و 87/6- F )و مشارکتجویی (000/0 P و 68/9- F
)مدیران مؤثر بوده است.ضریب اتا به ترتیب 69/0 و 74/0 به دست آمد.یعنی 69 درصد
افزایش در نمرات انتقادپذیری و 74 درصد افزایش در نمرات مشارکتجویی ناشی از تأثیر
آموزش حساسیت بوده است.همچنین با منتخبی از سؤالات پرسشنامه دیدگاه کارکنان ستادی به صورت پیش آزمون و
پس آزمون نسبت به تغییرات مدیران ارزیابی شد.پایایی این پرسشنامه نیز پس از بررسی
نمونه مقدماتی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر با 69/0 محاسبه شد.نتایج به
دست آمده از آزمون t نیز نشان داد که تفاوت معناداری در ارزیابی کارکنان گروه
آزمایش و گواه نسبت به تغییرات مدیران وجود داشته است(001/0 P ).
خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 3-تحلیل کواریانس تأثیر گروه آموزش حساسیت بر میزان انتقادپذیری مدیران پس از بررسی متغیرهای کنترل(نمرات پیش آزمون، سابقه مدیریت، سن و تعداد کارکنان) چنانکه در جدول 3 مشاهده میشود تفاوت بین میانگین نمرات دو گروه آزمایش و گواه معنادار بوده است، بنابراین فرضیه 1 تأیید میشود(004/0 P ).
جدول 4-تحلیل کواریانس تأثیر گروه آموزش حساسیت بر میزان روحیه مشارکتجویی مدیران پس از بررسی متغیرهای کنترل(نمرات پیش آزمون، سن، سابقه مدیریت و تعداد کارکنان) (به تصویر صفحه مراجعه شود) چنانکه در جدول 4 مشاهده میشود، تفاوت بین نمرات روحیه مشارکتجویی در دو گروه آزمایش و گواه معنادار است، بنابراین فرضیه 2 تحقیق تأیید میگردد (000/0 P ).
همچنین همان طور که در جدول 3 مشاهده میشود، این تفاوت بین میانگین نمرات دو گروه معنادار است، بنابراین فرضیه 1 تحقیق که عنوان کرده است:شرکت در جلسات گروه آموزش حساسیت موجب افزایش روحیه انتقادپذیری مدیران میگردد تأیید میشود (004/0 P ).
به هر حال نتایج حاصل از این پژوهش با برخی پژوهشهای قبلی، از جمله پژوهش اتکینسون(1999) که تأثیر آموزش حساسیت را در نیروی دریایی آمریکا به منظور کاهش تنشها و تعارضات بین افسران، کارکنان، خدمه و سربازان یک کشتی بزرگ انجام داده است و همچنین اسمیت (1975)که مدعی شده است، مدیرانی که در گروه آموزش حساسیت شرکت کرده بودند، از سطح تحمل انتقاد و پذیرش نسبتا بالایی برخوردار شدند همخوانی دارد."