چکیده:
آنچه در پی میآید گفتوشنود مبسوطی است که در مردادماه 1382 با عالم عامل مرحوم حاج شیخ محمد تقی گنابادی انجام دادم و در مورخهء 82/6/1 در روزنامه کیهان درج گردید.از آغاز کار تدوین این دفتر در پی نگارش زندگینامهای مبسوط از شیخ بودم که پس از لختی غور این مصاحبه را برتر یافتم. امید میبرم که انتشار این یادمان موجب شادی روح آن مجاهد ربانی آگاهی پژوهندگان بهویژه جوانان از ابعاد شخصیتی و مبارزاتی یکی از درخشانترین چهرههای روحانیت مبارز در دوران ما باشد.
خلاصه ماشینی:
"ظاهرا برخی از مراجع وقت،علی الخصوص مرحوم آیت الله اصفهانی هم مؤید و مشوق شما در این تصمیم بودهاند؟ البته قبل از رهنمود ایشان* من مبارزات خود را علیه رضاخان شروع کرده بودم و در سبزوار و قم با منبرها و اقداماتم مردم را علیه دستگاه میشوراندم،اما حکم ایشان،مرا در راهی که در پیش گرفته بودم،مصممتر کرد.
آقا شما از افغانستان تقاضای پناهندگی کردید؟ بله،چون دیدم نه وضعیت ایران و نه افغانستان برای فعالیت مبارزاتی من مقتضی نیست و بازگشت من به ایران تنها اثری که دارد این است که بدون اینکه پیشرفتی در کار مبارزه حاصل شود،مرا گرفتار رژیم رضا خان میکند،این بود که بهتر دیدم تحت عنوان پناهندگی مدتی در افغانستان باشم تا شرایط مساعدتری برای ادامه مبارزه مهیا شود.
به چه علت مدت زندانتان در افغانستان 03 سال طول کشید؟ رژیم افغانستان در آغاز زندانی کردن من تصور میکرد که بهزودی علمای ایران و مراجع تقلید برای آزادی من اقدام خواهند کرد و شاه جدید ایران هم بنا بر سیاست عوامفریبانهای که در آغاز سلطنتش اجرا کرده بود،از این درخواست حمایت خواهد کرد، لذا در آغاز کار احترام بیشتری به من میگذاشتند،اما متأسفانه طولی نکشید که آیت الله قمی به رحمت ایزدی پیوست و مراجع بعدی هم بیشتر درگیر مسائل خودشان بودند و عنایت و مجال چندانی برای پیگیری کار من نداشتند.
در آغاز این فصل با عنایت به اینکه شما در مقطع زعامت مرحوم آیت الله حائری،موسس حوزه علمیه قم در این حوزه به تحصیل اشتغال داشتید،خوب است قدری از ایشان برای ما بگوئید؟ ایشان فضائل زیادی داشتد که ذکر همه آنها خیلی وقت میبرد،اما (به تصویر صفحه مراجعه شود) خصوصیت بارز آقای حاج شیخ، علاقه ایشان به ساحت اهل بیت(ع) بود."