خلاصه ماشینی:
"امروزه دهها واحد دانشگاهی دولتی و آزادبه تربیت دانشجو در رشتۀ تاریخ میپردازند،ولی سؤال این است که این فارغالتحصیلانپس از پایان دورههای تحصیل،در کجا و بهچه کاری مشغول میشوند و تا چه حد ازتخصص آنان برای برطرف کردن نیازهایجامعه استفاده میشود و جایگاه واقعی آنهاکجاست.
صدا و سیما بعد ازپیروزی انقلاب اسلامی جایگاه ویژهایهمچون یک دانشگاه عمومی در جامعه وطرح کلیشهای تاریخ باعث شدهدانشآموزان فقط به حفظ کردنروی آورند و این بر معلمان استکه با درک نیازهای دانشآموزانو شرایط فرهنگی جامعه و باطرح ناگفتهها و موارد کارکردیاین خلأ را پر نمایند.
امروزه این مهم بر عهده محققان تاریخاست که جبهههای مختلف را برای مردمتبیین کنند و بخصوص نسل جوان را ازگرفتاریهای منحط سیاسی،عقیدتی وفرهنگی که در دهههای گذشته هزاران نفر رابر محققان تاریخ است کهنگذارند حاصل زحمت گمنامانتاریخ که بینام و نشان زندگیخویش را در راه استقلال کشورفدا کردهاند،به هدر رود.
هنوز بعد از گذشت بیست سال ازانقلاب اسلامی،در کشور ما یک مکان واحدکه همه اطلاعات و اسناد تاریخی،کتب ومقالات،خاطرات و گزارشها را نگهداریکند و پاسخگوی مراجعان باشد وجود ندارد،جامعهای که از حیات گذشته درابعاد مختلف بیگانه باشد،هرگزفهم درستی از حال و برنامهمنسجمی برای آینده نخواهدداشت.
اگر دیروز مورخان با کمیا اضافه کردن روایتها و وقایع تاریخی تاریخرا تحریف میکردند،امروز بیان چگونگیوقوع حوادث یا ارائه تحلیل نادرست،تحلیلگروهی صنفی بدون در نظر گرفتن واقعیتهایمشروعیت بخشیدن به حال باتوجه به گذشته یکی ازترفندهای حیات سیاسیشخصتیها،گروهها،احزاب ومکتبهای سیاسی و فکری است."