چکیده:
آرزوی انسان, نیل به سعادت و خوشبختی است و ایمان به خدا راه رسیدن به این
سعادت است. از آیات قرآن میتوان به روشنی استفاده کرد که میان ایمان و عقل
ارتباطی نزدیک وجود دارد. عقل و دین دی موهبت الهی اند که خداوند به بشر ارزانی
داشته است تا به اهداف کمالی خود برسد. البته ایمان قلبی است که میتواند انسان
را از آثار و برکات خود برخوردار سازد. حقیقت و حقیّت قرآن نیز تنها با ایمان قلبی
قابل درک حضوری است؛ ادراک عقلی در برخورداری انسان از آثار ایمانی؛ بسیار
کم اثر است. مومن آن کسی است که قلبش حضور حق و احاطه آن ات مقدس را
دریافته باشد. انس و آشنایی با «احسن الحدیث. قرآن» در هدایت انسان و نیل او به
مرجله ایمان قلبی نقش کلیدی دارد. قرآن ناطق» مشوق و محرگ است و هر
انسانی را برمیانگیزد که آیات آن را با تدبر» درگ و فهم نماید. قرآن برای سامعان و
عاملان به آموزههای خود و مومنان صالع بشارت پر فیض و برکت و برای ناباوران
متگیر و عاصیان عنود و لجوج, وعده عذاب داده است. این تلنگر قرآن دعوت به عقل
و ایمان است. در این موقعیت است که غریزه کنجکاوی, حس جلب منفعت و دفع
ضرر محتمل, اقتضا میکند که انسان در برابر کتابی که قرنها, ادعای خود را به
گوش جهانیان رسانده و اهل شک و الحاد را به معارضه و تحدی دعوت گرده. بی
تفاوت نماند؛ از این جهت فهم و درک حقیقت قرآن ایمان به آن و عمل به تعالیم آن حکم عقل سلیم است..
خلاصه ماشینی:
"از نظر روایات اسلامی نیز تعقل که اساس دین و ایمان است،نقش اساسی در هدایت انسان دارد:برخی روایات عقل را حجت باطنی میداند امام کاظم(ع):«یا هشام إن لله علی الناس حجتین:حجه ظاهره و حجه باطنه فأما الظاهره فالرسول و الانبیاء و الائمه(ع)و اما الباطنه فالعقول»11.
در آیه 18 سوره زمر سخن از بندگانی در میان بود که مطالب را میشنوند و بهترین آنها را برمیگزینند،در آیه 23 همین سوره سخن از قرآن راه ایمان و هدایت را با سهولت پیدا کنند:{/«الله نزل أحسن الحدیث کتابا متشابها مثانی تقشعر منه جلود الذین یخشون ربهم ثم جلودهم و قلوبهم إلی ذکر الله ذالک هدی الله یهدی به من یشاء و من یضلل الله فما به من هاد»/} در این آیه نکاتی است هست که توجه و پیروی از آنها میتواند مبلغان و معلمان و امامان جماعت را در جذب قلوب مردم به دین و دیانت و حضور در مساجد و تعلم قرآن یاری نماید: نخست میفرماید خدا بهترین سخن را نازل کرده است؛قرآن«احسن الحدیث»است.
این دعوت قرآن به تدبر و شناخت آیات آن عام و فراگیر است،یعنی انگیزهای که قرآن برای مطالعه خود ایجاد میکند صرفا معلول ایمان به مبانی و اصول دین نیست؛قرآن شنونده خود را درگیر میکند،زیرا هرکسی در نخستین برخورد با قرآن متوجه این ادعای قرآن میشود که این کتاب،برای هدایت به راه نجات و سعادت آمده است؛برای شنوندگان و عاملا به آموزههای آن و مؤمنان صالح،بشارت و برای ناباوران متکبر و عاصیان عنود و لجوج وعده عذاب داده است."