چکیده:
علم رجال از مهمترین و مشهورترین علوم حدیث است. حدیث مهمترین منبع معارف دینی بعد از قرآن کریم محسوب میشود که از پیامبر 9 و ائمه معصومین صادر شده است. راویان، نقش بزرگی در حفظ این میراث ارزشمند داشتهاند. برخی از علما و مؤلفین، اسامی راویان واحوال ایشان را در ضمن آثار و تألیفات و یا به صورت کتابهای مستقل آوردهاند که در پارهای موارد چند جلدی و در حد دائرةالمعارف بزرگ عرضه شده است. سهم شیعه در تألیف کتب رجالی دهها عنوان است و معجم رجال الحدیث آیت الله سید ابوالقاسم خویی از آن جمله است.علامه نمازی شاهرودی کتاب مستدرکات علم رجال الحدیث را مشتمل بر 18846 عنوان راوی تألیف نمود. در این کتاب در بیان فائده علم رجال و احتیاج فقیه به آن، موالید پیامبر 9 و ائمه :، وفات، اسماء، القاب، و کنیههای آن بزرگواران، اصحاب اجماع، ممدوحین و مذمومین در روایات، اعتبار کتب اربعه و دفع شبهات مربوط، و برخی مطالب مرتبط با علم رجال نکاتی مطرح شده است. سپس اسامی راویان به ترتیب ابواب حروف تهجی ذکر شده و در خاتمه کنیهها، القاب و اسامی زنان راوی آمده است.
خلاصه ماشینی:
" و کذلک ما قام به العلامة المتتبع المحدث الشیخ علی النمازی الشاهرودی(1333 ـ 1405 هـ) صاحب کتاب «مستدرک سفینة البحار»، و کتابنا الذی نبحث عنه و هو : کتاب مستدرکات علم رجال الحدیث و هذا کتاب ضخم یحتوی علی (18846) عنوانا بین اسم، و کنیة، و لقب، و مبهم، لمن ورد فی (بحارالأنوار للمجلسی) فی طرق الحدیث کرواة، أو فی نصوص الأحادیث و متونها، أو فی کلام المجلسی فی بیاناته للأحادیث و منقولاته من الآخرین، و إن لم یکن أکثر من ذکر منهم من الرواة.
(نبذة عن سیرة المؤلف، و تخصصه العلمی، و منهجه فی هذا الکتاب) إن المرحوم المؤلف النمازی قدس سره، و حسب ما ذکره ابنه فی تقدیمه للکتاب : کان ذافنون عدیدة، علی أثر تلمذه علی والده العلامة المفن، ثم حضوره فی حوزة مشهد خراسان المقدسة حیث کانت عامرة بالعلماء الکبار و الفضلاء والأدباء بوفرة، فأکمل هناک دروس الأدب العربی و استوعب نصوص المقدمات، ثم یمم شطر النجف الأشرف حیث الحوزة العلمیة الکبری، فحصل ما تیسر له من أعلامه، و فیهم من مراجع الطائفة و زعماء العلم : و لما عاد إلی مشهد المقدسة، التحق بدروس أستاذه الفرید الآقا مهدی الأصفهانی (1303 ـ 1365 هـ) الشهیر بمنهجه الخاص فی المعارف و السیرة، و مما قال عن حضوره عنده : «الحمدلله الذی وفقنی للتشرف فی محضره الشریف، و الاستفادة من مقامه الکریم مدة تقرب من خمس عشرة سنة."