چکیده:
هدف تحقیق حاضر، ارزیابی وضعیت آموزش مجازی در مراکز آموزش الکترونیکی دانشگاههای کشور از دیدگاه دانشجویان است که به روش توصیفی و بهصورت پیمایشی اجرا گردید. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه دانشجویان شرکتکننده در مراکز آموزشهای الکترونیکی دانشگاههای سراسری شهر تهران در سال تحصیلی 90- 1389 به تعداد 400 نفر بود. نمونه آماری، بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان، 196 نفر بود که به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری دادهها، پرسشنامه محققساخته بود که بر اساس مقیاس پنج درجهای لیکرت تهیه شد. یافتهها نشان داد که دانشجویان شرکتکننده در دورههای آموزش مجازی مراکز آموزش الکترونیکی دانشگاهها از دسترسی به امکانات مراکز آموزشهای مجازی، یادگیری از طریق این روش و کاربرد روش آموزش مجازی، رضایت داشتند؛ هر چندکه، نگرش مثبتی به دورههای آموزشی مجازی نداشتند.
خلاصه ماشینی:
"نتایج آزمون t جهت مقایسه میانگین نمرات گروه نمونه با کل جامعه آماری متغیر مستقل تحقیق حد بالا فاصله اطمینان 95% حدپایین فاصله اطمینان 95% سطح معنیداری (دو درجه) درجه آزادی آماره t قصد و انگیزه برای یادگیری از طریق آموزش مجازی 18/6 62/5 000/0 195 488/41 نتایج مندرج در جداول 3 و 4 نشان میدهد که میانگین نمرات گروه نمونه، از میانگین نمرات جامعه آماری (عدد 3) بزرگتر است و همچنین t معنادار میباشد.
نتایج آزمون t جهت مقایسه میانگین نمرات گروه نمونه با کل جامعه آماری متغیر مستقل تحقیق حد بالا فاصله اطمینان 95% حدپایین فاصله اطمینان 95% سطح معنیداری (دو درجه) درجه آزادی آماره t دسترسی به منابع و امکانات آموزش مجازی 44/5 82/4 000/0 195 795/32 نتایج مندرج در جداول 5 و 6 نشان میدهد که میانگین نمرات گروه نمونه از میانگین نمرات جامعه آماری (عدد 3) بزرگتر است و همچنین t نمونه معنادار میباشد.
نتایج آزمون t جهت مقایسه میانگین نمرات گروه نمونه با کل جامعه آماری متغیر مستقل تحقیق حد بالا فاصله اطمینان 95% حدپایین فاصله اطمینان 95% سطح معنیداری (دو درجه) درجه آزادی آماره t الزام و اجبار کاربرد روش آموزش مجازی 40/4 73/3 000/0 195 842/23 نتایج مندرج در جداول 7 و 8 نشان میدهد که میانگین نمرات گروه نمونه از میانگین نمرات جامعه آماری (عدد 3) بزرگتر است و همچنین t نمونه معنادار میباشد.
Strategies for technology-based learning in higher education."