چکیده:
این مقاله با هدف بررسی وضعیت قاچاق زنان و دختران در ایران و سایر کشورها، عوامل و ساختارهای آسیب زای اجتماعی زنان و دختران و راهکارهای مقابله با این عوامل از سوی نیروی انتظامی و سایر دستگاه های مرتبط، نگارش یافته است. روش تحقیق در این مقاله به صورت کتابخانه ای و مبتنی بر اطلاعات و مستندات حاصل از اسناد موجود در کتب و مقالات مرتبط بوده است. نتایج این مقاله نشان می دهد که : قاچاق زنان و دختران تجارتی پرسود است که علیرغم مجازات های شدیدی که در ایران و سایر کشورها به همراه دارد، باندهای مافیایی بزرگی را به خود مشغول کرده است لذا کم کاری در زمینه پیشگیری و مقابله با این جرم سازمان یافته، می تواند نتایج اجتماعی خطرناکی به دنبال داشته باشد. در همه جوامع عوامل و ساختارهای آسیب زای اجتماعی زنان و دختران وجود دارند ولی میزان آن در جوامع توسعه نیافته و درحال توسعه( جوامع فقیر) بیشتر است لذا از بین بردن این زمینه های اجتماعی و اقتصادی، از موثرترین اقداماتی هستند که می توانند در راستای مقابله با قاچاق انسان صورت گیرند. هرچند نیروی انتظامی(پلیس) در کشورمان، تاکنون در مقابله با جرم قاچاق انسان تلاش های زیادی نموده و در کنترل این پدیده در کشور نقش موثری داشته است، لیکن مقابله با عوامل آسیب زا دراین زمینه نیازمند همکاری و مشارکت نزدیک و مستمر همه دستگاه های مسئول با یکدیگر و با نهادهای اجتماعی غیردولتی(NGO ها) از یک سو و برقراری تعاملات تنگاتنگ پلیسی و قضایی با سایر کشورهای همسایه و ذینفع از سوی دیگر است.
خلاصه ماشینی:
"از سویی با توجه به بین المللی بودن جرم قاچاق انسان، موفقیت در برنامه های مقابله ای، نیاز به هماهنگی ها و تمهیدات ویژه ای با کشورهای همسایه و نیز با سایر کشورهای ذینفع دارد تا بتوان از نفوذ باندهای مافیایی قاچاق انسان در سیستم های دولتی جلوگیری و اقدامات آنان را به صورت هدفمند و به هنگام مورد شناسایی قرار داد که درحال حاضر اقدامات مؤثری در این خصوص مشاهده نمی شود لذا خود باعث افزایش ارتکاب جرم و جری شدن مجرمین می شود تا به سود سرشار خود در این تجارت نامیمون بیافزایند.
درصورتی که این هماهنگی ها در سطح خوبی وجود داشته باشد و در کشورهای همسایه نیز اراده جدی برای مقابله با جرم مذکور مشاهده شود، می توان امیدوار بود که تا حد زیادی پیشگیری و مقابله با قاچاق زنان در منطقه موفق خواهد بود، در غیر این صورت، با توجه به سازمان یافتگی باندهای توان فرسایشی قاچاق انسان و نفوذ آنها در میان برخی مسئولین محلی و دولتی کشورهای مجاور، مبارزه با این پدیده بسیار سخت و توان فرسا بوده و موفقیت کمتری در این باره حاصل خواهد شد لذا توجه به ایجاد همکاری های منطقه ای و برگزاری نشست های هماهنگی با حضور مسئولین ذیربط در کشورهای منطقه(ویا مطرح کردن موضوع در حاشیه سایر نشست های امنیتی منطقه ای) نقش مؤثری در موفقیت اقدامات مذکور خواهد داشت."