چکیده:
دین به عنوان مجموعهای از باورها، بینشها و رفتارها بر اساس نیازهای فطری انسان شکل میگیرد. این باورها و نگرشها میتوانند به مثابة اصلیترین عامل در تأمین بهداشت روانی فرد نقشآفرینی میکنند که مهمترین آنها کسب آرامش روحی و روانی در ارتباط انسان با خداست. امر نزولی بودن آرامش، مسیر بودن آرامش برای نیل به هدف، و در مراتب بودن آرامش در دنیا و آخرت و اولویتبندی ارزشی آن به عنوان مشخصههایی است که این مقاله برای آرامش بر میشمرد. توجه به تعالی ایمان از طریق جهانبینی ایمانی، یاد خدا، و انس با قرآن همچنین استفاده از ظرفیت اخلاق به ویژه صفاتی چون بخشش، خوشبینی، قناعت، صداقت، خوشخلقی، تنوع معقول در زندگی و بذلهگویی از راهکارهای کسب آرامش است. توجه به رویدادهای طبیعی و استفاده صحیح از مواهب الهی مثل نعمت شب و روز، آسمان و زمین در این جهت موثر است.
A religion, as a set of beliefs, views and actions, is established on the basis of human needs. The beliefs and attitudes can be viewed as the most effective agent for mental health, particularly when regarding human relation to God. Downgrading state of mental peace, its being the way for one`s goal, its ordinal state in the world and hereafter and its value gradation are counted by the paper as the parameters for it. Considering the transcendence of human faith through thoughtful sight of the universe, continuous mention of God, living with the Quran and using ethical opportunities, particularly such qualities as forgiveness, positive attitude, contentment, honesty, good humor, sane variety and pleasantry can be counted as agents for peace of mind. Paying attention to natural phenomena and correct usage of Divine gifts can also be of considerable effect in the field.
خلاصه ماشینی:
نکته جالبی که از این آیات حاصل میآید اینکه اگر آرامش امر نزولی است پس این احساس دلنشین از آسمان نازل میشود، لذا تنها از طریق آسمانی شدن و ارتباط با عالم بالا میتوان به این حس والا دست یافت.
قانون خلقت و سنت عالم این است که دستیابی به اهداف تنها از طریق حفظ آرامش و طمأنینه امکانپذیر باشد و انسان عجول و پرخاشگر راهی برای دسترسی به مقصود خویش نخواهد داشت.
امام× در بیانی دلانگیز نسبت میان دنیا و آخرت را اینگونه بیان میکند که دنیا محل سکونت نیست بلکه به انسان حیات دادهاند تا از آن برای روز آرامش بهره برگیرد.
در پاسخ میتوان دو وجه جمع ذکر نمود: اول؛ آرامش مراتب دارد، عالیترین درجه آسایش و طمأنینه اختصاص به بهشت و بهشتیان دارد و این درجه از سکونت نفس در دنیا امکان تحقق نداشته و شدنی نیست اما مراتب فراوانی از اطمینان قلب وجود دارد که در دنیا برای خوبان و پاکان در آخرت تدارک دیده شده است.
این شیوهها به دلایل مختلف راهحل مطلوبی به حساب نمیآیند؛ اول اینکه آثار آنها گذرا و موقتی است و بعد از مدتی کوتاه از بین خواهند رفت، دوم اینکه آرامشی که از این طریق حاصل میآید در سطح بسیار ناپایدار و نازل قرار دارد، سوم اینکه فرد را با اعتیاد و بهدنبال آن تهدید جدی سلامت، روبهرو خواهد کرد و در واقع بهجای حل مشکل، بر مشکل میافزاید، چهارم اینکه بهدلیل اینکه این مواد بدن و فکر را به خود عادت میدهند، باید دائما بر مصرف آنها افزود و این مسیر را پایانی نیست.