حرف و حدیث - مجلة عصر آدینه الأدب والفن

"گندم‌گون و پیچیده‌مو بودنش زبانزد است. که شاید ا گر دیدمش کمی بایستم و بعد از چند ثانیه به دنبالش بدوم که:ببخشید آقا شما همانی نیستید که گاهی ذاهنم را به خود مشغول می‌دارد؟ هجران و غربت و انتظار از نشانه‌های شما نیست؟شما گذشته و حال و آینده ما نیستید؟آیا مرد شعرها و قصه‌هامان،ستارۀ دنیای مدرنی که در کنگره‌ها و همایش‌ها می‌درخشد شما نبودید؟آقا شما موضوع انشای کودکان‌مان و سرفصل مقالات سربه‌فلک‌کشیده ما نیستید؟آیا من دربه‌در دنبال شما می‌گردم؟که اگر بود دنیای ما این نبود؟و من این نبودم؟ شما فرشتۀ نجات این‌همه اشباح سردرگم نیستید که دعاهاشان فرج است و ساعات دوری از ناله‌شان متراکم شده؟شما اویی نیستی که عدالت و آسوده زیستن را از او طلب‌کاریم؟همان‌که نبودش دنیای ما را به روز سیاه نشانده؟آقا بفرمایید نام شما همان است که به هنگام بلا ناخودآگاه بر زبان می‌آوریم؟تولدتان روزی است که در مرام ما با دف و چنگ و حنابندان و عروس‌بران دخترانمان، مبارک می‌شود؟مادرتان شاهزادۀ زیبای قصر دوردست نیست که آوازه‌اش تا آخر دنیا پیچیده؟و پدرتان ناگزیر خانه قرق شده نبود؟در طول این‌همه حرف‌وحدیث او احتمالا به افق‌های روشن خیره می‌شود شاید سکوت می‌کند،یا لبخند می‌زند، شاید هم...."