ملخص الجهاز:
"سلسله گزارش‌هایی از آثار اهل‌سنت در نقد افکار وهابیت (9)گزارش کتاب «اتحاف الزائر و إطراف المقیم للسائر» تألیف ابن‌عساکر (م686) مهدی فرمانیان 1 مقدمه سفر برای زیارت قبر پیامبر از مستحبات مؤکدی است که نزد سنی و شیعه مورد اجماع و اتفاق بوده و هست، اما مع‌الأسف ابن‌تیمیه و به پیروی از او سلفیان و وهابیان این سفر را حرام، بدعت و گاه شرک نامیدند.
مؤلف کتاب با پذیرش کراهت مس و تقبیل قبر، از استادش ابن‌صلاح نقل می‌کند که همچون مالک بن‌انس وقوف اهل مدینه نزد قبر را کراهت داشت، اما وقوف مسافران را جایز می‌دانست؛ زیرا پیامبر فرموده است: «اللهم لا تجعل قبری وثنا یعبد، اشتد غضب الله علی قوم اتخذوا قبور انبیائهم مساجد» (ص62-64).
وی همچنین تفسیر ابن‌عباس درباره آیه (وقالوا لا تذرن آلهتکم ولا تذرن ودا ولا سواعا ولا یغوث ویعوق ونسرا) 2 را آورده که ابن‌عباس بیان می‌دارد که این اسامی، اسم مردان خدا قبل از حضرت نوح بوده که کم‌کم بت برخی از قبایل شد و به همین علت هنگامی‌که گسترش مسجد النبی صورت گرفت و منازل زنان پیامبر به داخل مسجد سوره نساء(4)، آیه 64.
وی همچنین به کراهت بلند کردن صدا در محضر پیامبر پرداخته و به تفصیل این مسئله را بیان کرده است که نشان می‌دهد ابن‌عساکر معتقد است رسول خدا صدای زائر را می‌شنود و باید در نزد قبر پیامبر ادب را رعایت کرد؛ همچنان‌که در زمان حضور پیامبر باید ادب را رعایت کنیم."
(
, 
, 
)
