تأثیر یک دوره فعالیت بدنی 12 هفته ای بر برخی عوامل آمادگی جسمانی، آنتروپومتریکی و لیپیدهای پلاسمایی افراد معتاد پس از 2 ماه ترک مصرف مواد مخدر مقالة

نگرانی هایی در مورد مصرف مواد مخدر که دارای آثار افزایش وزن و اختلالات برخوریپس از ترک هستند. وجود دارد. الگوهای تغذیه ای نامناسب و افزایش بیش از حد وزن در دوره بازگشت از اعیاد به مواد مخدر و الکل مشاهده شده است. هدف از این تحقیق بررسی کارایی یک دوره فعالیـت بدنی و برخی متغیرهای آنتروپومتریک چون( وزن، شاخص توده بدنی و نسبت محیط کمر به باسن) چربی های خونی و برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی(kaeP² VO، قدرت و استقامت عضلانی، انعطاف پذیری و درصد چربی مدت 30تا 60 روز در دوره ترک اعتیاد بسر می بردند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به نسبت 1:1 تحت نظارت ناظر پروژه به گروه تجربی(32نفر) و کنترل (30نفر) تقسیم شدند. از 62 آزمودنی 38 نفر موفق به اتمام دوره تحقیق شدند(20آزمودنی گروه تجربی،18 آزمودنی گروه کنترل) 12 هفته تمرین شامل شرکت در فعالیت ها و ورزش هایی مانند بازی بدمینتون، پیاده روی و دوی نرم بود. ترکیب بدنی به وسیله کالیپر، کلسترول تام، لیپوپروتئین با دانسته بالا و پایین و تری گلیسیرید از طریق کیت های تشخیصی آنزیمی در ابتدا و پایان دوره مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در گروه تمرینی در میزان کشش بارفیکس، تعداد درازونشست و انعطاف پذیری افزایش معنی داری مشاهده شد.(01/0>P) نسبت محیط کمر به باسن در آزمودنی های گروه تجربی تفاوت معنی داری در پیش آزمون و پس آزمون نداشت(05/0>P) اما بین گروه کنترل و تجربی تفاوت معنی داری مشاهده شد(05/0>P) در آزمودنی های گروه کنترل در پایان 12 هفته در TCوTGوLDLتغییرات مشاهده شد. در حالی که در مقایسه با شروع تمرین افزایش معنی داری در مقایسه با شروع تمرین افزایش معنی داری در مقدار HDL و VLDL وجود نداشت(5./<P) بحث و نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مواد مخدر و نیکوتین در افزایش میزان متابولیسم بدن به نظر می رسد اجرای فعالیت بدنی بدون رژیم غذایی باعث کند شدن روند افزایش وزن و BMI می گردد، از این رو پیشنهاد می گردد ، فعالیت بدنی می تواند افزایش وزن بعد از ترک مواد و سیگار را کنترل و کاهش دهد.

Purpose: The purpose of this study was to determine the amount of weight gain, blood lipids, WHR, BMI, fat percentage and some physical fitness factors in addicted persons after quitting drugs. Methods: Subjects were 62 persons (20-35 years old) who had only 30-60 days quitting history. Participants at approximately 1:1 ratio under the supervision of a project investigator were randomly assigned either to training (n=32) or control group (n=30). 38 individuals completed the study protocol (20 from exercise group and 18 from control group). The training group performed 12 weeks of a training program encompassed playing badminton, walking and jogging. Exercise duration progressed from 20 minutes per session to 45 minutes at the end of 12 weeks, and intensity of training increased from 50% of baseline heart rate reserve to 70 % at the end of training. Body fat percent was determined using the sum of three skin-fold measurements (chest, abdomen, and tight). Total cholesterol (TC), HDL-C, (LDLC) and triglyceride (TG) were measured using diagnostic kits. Results: There were significant increases in pull-up, sit-and-reach, and flexibility tests in training group (P< 0.01). WHR for training group did not show any significant increase (0.001±0.03), though the changes were significantly (P<0.05) different compared to control group (0.012±0.024). Subjects in control group had significant increase in TC, TG, and LDL-C, while, HDL-C and VLDL did not changed significantly. Conclusions: Exercise resulted in slowing down the increases in BMI that occurred after quitting drug (EG: 0.21 kg/m2 and CG: 1.5 kg/m2) (P<0.05). It seems that, physical activity and exercise can prevent or manage overweight after quitting drugs, and smoking.