خلاصة:
چوقا، قبا یا بالاپوشی است که مردان مانند شنلی بر روی پیراهن یا کت میپوشند. این بافته سنتی، هنر دست زنان بختیاری است و صنعت ارزشمندی است که به نوعی هویت ایل بختیاری محسوب میگردد. بررسی پوشاک سنتی ایلات، اقوام و عشایر میتواند زمینه مناسبی را برای طراحیهای خلاقانه بومی ایجاد کند. زیرا این طرحها و بافتههای سنتی از تنوع بسیاری برخوردار هستند و میتوان از آنها علاوه بر پوشاک در صنایع دیگر هم بهرهبرداری کرد. رواج پوشاک و پوشش بومی بدون نمایش در رسانه امکانپذیر نمیباشد. رسانه میتواند با شناخت عمیق از این بافته و استفاده از طرحهای خلاقانه و به روز شده آن، افکار عمومی جامعه را تحت تاثیر قرار دهد. استفاده هنروران در مجموعههای تلویزیونی از این مدل یا طراحی دکورها با این بافته، جامعه را به طرف استفاده از این مدلها ترغیب میکند.
ملخص الجهاز:
اين بافته سنتي ، هنر دست زنان بختياري است و صنعت ارزشـمندي اسـت کـه بـه نـوعي هويـت ايـل بختياري محسوب مي گردد.
جـنس آن از پشم طبيعي گوسفند سياه و سفيد توليد مي شود و از اين رو، رنگ چوقا سفيد و سياه است کـه از نيمه به پايين سفيد و از نيمه به بالا با خطوط راه راه سياه مي باشد.
در طول آن نوارهايي به عرض يک سانتي متـر بـا بافـت يـک رديـف نازک نخ مشکي ، جدا مي شود و در يک قسمت همين بافت ساده که راه راه است ادامه مي يابـد و در قسمت ديگر داراي نقش پله اي به رنگ مشکي مـي بافنـد.
(کهربايي ، ١٣٨٠: ١٠٧) در چوقا دو نماد رنگ سياه و سفيد ديده مي شـود کـه بـار معنـايي هـر کدام در فرهنگ ايراني و بختياري چنين است : رنگ سفيد نماد سپنتا مينو (فرشته نيـک) اسـت که از پايين به سمت بالا مي روند و نشان از حرکت به سمت بالا مي دهد، اين پله هاي سفيد بـه معني «اوج آگاهي » است .
به اين جهت مي توان چوقا را نماد وابستگي ايلياتي به قوم خود دانست چرا که افراد ايلياتي با پوشيدن آن ميان خود يـک نظـام ارتبـاطي فرهنگـي را برقـرار مـي کردنـد و رمزگشايي از اين نشانه ها و دريافت معاني و مفاهيم آنها در هـر قـوم مسـتلزم درک رفتارهـاي اجتماعي و فرهنگي مردم آن گروه و شناخت نظامهاي باوري آن قوم مي باشـد ماننـد ايـن کـه مردمان بختياري با پوشيدن چوقا وابستگي خود را به رهبران قوم نشان مي دادند.