خلاصة:
مقاله حاضر برگرفته از پژوهشی است که چگونگی نمایش ازدواج و طلاق را در سریال های ایرانی بررسی میکند. در این پژوهش از میان سریال های پخش شده ، از شبکه های یک ، دو، سه و پنج ١٠ سریال به عنوان نمونه انتخاب شده است . این نمونه که شامل سریال های «مشق عشق » و «مزرعه کوچک » از شبکه یک ، «او یک فرشته بود»، «پیله های پرواز» و «تا غروب » از شبکه دو؛ «متهم گریخت »، «شبی از شب ها» و «ریحانه » از شبکه سه ؛ «برای آخرین بار» و «قلب » از شبکه پنج بوده است ، با روش تحلیل محتوا و با عنایت به متغیرهای پژوهش بررسی شده است . از جمله نتایج مهم پژوهش این بود که نیمی از ازدواج های به نمایش درآمده در سریال ها، تنها برای جذابیت داستان بوده است .
ملخص الجهاز:
نتایج پژوهش نشان میدهد هر چند در سریال های مورد بررسی، ٣٠ مورد روابط صمیمانه زن و مرد به تصویر کشیده شده ، متأسفانه نزدیک به نیمی از موارد صرفا برای جذابیت داستان بوده است .
با این حال تنها در نیمی از روابط به تصویر کشیده شده در سریال های مورد بررسی، آشنایی با سابقه و با وساطت دیگران بوده و نیمی دیگر، به روش آشنایی در زمانی کوتاه و بدون سابقه (دلباختگی در یک نگاه با ٣ مورد فراوانی) به نمایش درآمده است جای تعجب است که ٢ مورد از ٣ مورد آشنایی و دلباختگی در یک نگاه و ٦ مورد از ١١ مورد آشنایی در زمان کوتاه ، در پایان به ازدواج موفقیت آمیز و توأم با خوشبختی منتهی شده است .
نتایج نشان میدهد در سریال های مورد بررسی، این گونه ازدواج ها (١ مورد به دلیل تنگناهای زندگی، ١ مورد به دلیل توافق پدر و مادر و ١ مورد بنا به سنت خانواده و عقد در زمان تولد) پایان موفقیت آمیز داشته اند در حالی که پژوهش ها نشان داده است چنین ازدواج هایی منجر به طلاق میشوند.
نتایج نشان میدهد در نیمی از سریال های مورد بررسی، والدین دختر و پسر در ازدواج آنان نقشی ندارند و نقش والدین به تصویر کشیده نشده ، گویی این سریال ها برای مخاطب غیرایرانی ساخته شده اند.
نتایج نشان میدهد بیش از نیمی از روابط بین زن و مرد با وجود نبود تجانس در زمینه های گوناگون ، به ازدواج موفقیت آمیز منتهی شده و تنها در ٣ مورد به ازدواج ناموفق و تلخ انجامیده است .