ملخص الجهاز:
"*هزینه فرصت ارزش ملکی واحد مسکونی عبارت است از معادل سود ماهیانه ناشی از سرمایهگذاری ارزش واحد مسکونی با نرخ بهرههای مختلف که با متوسط درآمد و اجاره بهای ماهیانه خانوار مورد مقایسه قرار گرفته است &%00106USHG001G% 2-امکاناتی که اراضی استیجاری برای برنامهریزی و طراحی ایجاد میکند 2-1-روند معمول برنامهریزی روند معمول برنامهریزی و طراحی شهری منجر به موضوعات زیر میشود: یک-اختصاص 40 تا 60 درصد اراضی به بخش خصوصی(مسکونی و کاربریهای خصوصی) دو-کاهش فضای سبز به فضای سبز عمومی در مواردی که حیاطهای واحدهای مسکونی از حد معین کوچکتر است و یا بدون فضای سبز بوده و یا اگر دارای فضای سبز است مقدار آن اندک و غیرمؤثر است.
شش-شبکه پیاده پیادهراهی نیز معمولا در شکل ایدهآل در کوتاهترین فواصل(در نتیجه معمولا شعاعی)شکل میگیرند و البته همجواری با کاربریهای سبز،نهرها،ردیف درختکاری و موارد مشابه نیز مؤثر واقع میشود (نقشه 2) (به تصویر صفحه مراجعه شود) نقشه شماره 2 هفت-تعیین مکانهای ساخت بنا با برهم گذاری تمام شبکههای واقع در همکف مثل معابر و لایه منهای یک(که در حدود دو متر اول از زمین به پایین را تشکیل میدهد)،در سطح همکف نقاطی بیرون از تمام این شبکهها باقی میماند که در آنها میتوان اجازه احداث بنا(احداث ستون، پله،آسانسور و در حد اندکی فضاهای تأسیسات ضروری)داده شود.
در اراضی نمونه جهات مناسب برای استقرار ساختمانها شامل موارد زیر است: -دید به سمت ارتفاعات در جهت شمال و غربی -استقرار در جهت تابش نور مناسب خورشید -و دید به سمت شهر و دشت جنوبی (به تصویر صفحه مراجعه شود) نقشه شماره 3-مبانی حاکم بر استقرار بر ابنیه با توجه به عوامل طبیعی بدینترتیب و با در نظر گرفتن موارد فوق و شبکه تأسیسات و معابر مکان و جهت مناسب ساختمانها مشخص میشوند(نقشه 4)اگر چه احداث بنا روی این تأسیسات نیز مانعی نخواهد داشت."