ملخص الجهاز:
"بعد از اگوستین این نیکلاسس کواس بود که کنش انسانی را مورد تحلیل قرار داد و مفهومی از انسان را کشف کرد که به آن خدای دوم لقب داد.
اگر بخواهیم در چیستی تاریخ روحانی یا قدسی تعمق کنیم، باید اینگونه بپرسیم که چه چیز میتواند مورد علاقهی این سنخ از تاریخنویسی باشد؟ باید گفت ادبیاتی که خود را با تاریخ قدسی مشغول میدارد، وجهی از روشنگری به معنای دوران روشنگری ندارد و کمتر با فلسفهی خودبسندگی انسان سر کار دارد.
بعد از تئوری ارسطو بود که تأمل در موقعیت حافظه -که در کنش خاطره چیزی را بازنمائی میکند بدون اینکه واقعیت تحقق یافته باشد-، مورد توجه قرار گرفت.
اما اکنون در این رابطه باز پرسشی مطرح میشود که چگونه میتوان تصور کرد آنچه در جهان بیرونی بگونهی رئالیستی هستی نداد در جهان تخیل هستی مییابد؟ و تحت چه شرایطی چنین رئالیتهی مجازی متحقق میشود؟ این تنها وابستگی به تخیل و فانتزی است که میتواند این امر را تحقق دهد."