وجدان کاذب و رامش ضمیر نفس، شالوده تکوین مفهوم ایدئولوژی و جهان بینی مقالة

"این، «اینهمانی» در اقلیم زیستجهانی بدوی به تعبیر پدیدارشناسانهی هوسرلی یک حیث التفاتی (intentionnalité) بنیادین در مسیر تعلق به حیات و مانایی اندر جهانی نزد کودک پدیدار میآورد و او را آمادهی جدایی از «خورا» میکند؛ جداییای که فقط با فراگذشت از تابوی ماهوی یعنی زنا با محارم میتواند حاصل بیاید؛ در تقابل توجیه و رامش (doméstication) کودک در مقام سوژهای پندارین است؛ سوژهای که به رژیم مبادلهی ایدئولوژیک جهان فرهنگ تعلق دارد. در فرایند رشد فیزیولوژیک و روانی این باشندهی فاقد صورت بهتدریج به مقام یک هستندهی استعلایی (l'être transcendantale) فراگذشت (dépassement) حاصل میکند؛ ورود به جهان ارزشها از طریق رامش ضمیر نفس. فرایندی که روانکاو ورا-فرویدی برجسته ژاک لکان از آن به رامشگری ضمیر نفس (doméstication du sujétion) یاد میکند و راهنمای اندیشگریهای مارکسیست و ساختارشناس (structurologiste) بزرگ لویی آلتوسر در تقویم فکرت دستگاههای ایدئولوژیک دولتی واقع شده بر پایهی مفهوم احضار (interpellation) قرار داده شده است."