ملخص الجهاز:
براین باورم که اگر از صفحههایی از کتاب جیبی «زن و انتخابات» سرسری نگذریم، زمینهایست برای شناخت تفاوتی آشکار میان دو گونه متن: 1- متنهای بشری، 1 2- متنهای فرا بشری، 2 در این زمینه نکته هایی را سودمند میپندارم؛ هرچند ناگزیر به یکی از آن همه، بسنده میکنم.
این نمونهای از رمز و رازهای گرایش بخشی از اردوگاه ابن تیمیه 1 است؛ چنان که از شرح آن میپرهیزم و با اشاره یادآور میشوم: با همسان پنداری دو قلمرو عشق و عقل، به گردابی فرو میغلتیم که یکی از غلط اندازترین مغالطهها در تاریخ است؛ فراتر از مذهبها و مکتبهای امروز و دیروز و گرایشهای خاورانی و باخترانی!
باید در آن قدم گاه، از یاد رفتههایی را به یاد بیاوریم که از شرح آن میگذرم و اینک از آن همه، به همین اشاره بسنده میکنم که: زنگارهای کهنگی که بر این متن نشسته است، زمینه ساز پرسشیست معطوف به مقایسهای سودمند؛ چنان که اگر از آن با سهل انگاری نگذریم، ناگزیر باید این پرسش را جدی بگیریم که: چرا «متنهای بشری» چنین به زودی کهنه میشوند؟!
با این توضیح یادآور میشوم: یادگاری از عصر بروجردی در واپسین سال های عصر بروجردی، کتاب جیبی خاطره انگیزی به بازار کتاب آمد که در آن روزها، آفرینش موج آفرینی ارزیابی میشد؛ چنان که: محمد مجتهد شبستری – که یکی از 5 آفریدگار آن اثر است – در گفت و گوی کوتاهی که با او داشتم، براین باور بود که: آیت الله بروجردی یگانه مرجع شیعه در آن ایام، بر آن بوده است که: با اهداء جایزهای به نویسندگان آن کتاب، آنان را تشویق کند.