... و ناگهان، سینما؛ تأملی در ورود فعالان فرهنگی به حوزه ی نظری سینما مقالة

"اما بد نیست حالا که مدتی از این جریان گذشته است، به این فکر کنیم؛ ما که اینچنین نگران فرهنگ و هنر هستیم چرا در قبال توصیه‌های مکرر و مستمر رهبر انقلاب به کتاب‌خوانی، سراغ انجام چنین عملیات‌هایی(!) پیرامون کتاب -یا مثلا ادبیات داستانی- نمی‌رویم؟ آیا گمان می‌کنیم سینما از کتاب مهم‌تر است و رسانه‌ی غالب عصر ما شده؟ مردم سطحی شده‌اند و باید با رسانه‌های سطحی مثل سینما، بر آنان تأثیری فعلا سطحی(!) گذارد؟ آیا واقعا گمان می‌کنیم صرف حضور جمع مذهبی در این عرصه به تغییر روند آن کمک خواهد کرد؟ این گروه از چه‌رو تا‌کنون با سینما چندان میانه‌ای نداشته است؟ مگر غیر از این است که سینما‌رفتن در جوار دوستان همدل و همزبان را، لذتی دیگر است که حالا در جشنواره، به مدد دست‌یازی ما به سرمایه‌های کلان، فرصتش دست داده است؟ آیا نه این است که ما محو قدرت و سیطره‌ی سینما و عالم مدرن آنیم و به سطحی‌ترین شکل ممکن درصدد اصلاح، و یا بدتر از آن تصرفش بر آمده‌ایم؟ حضور اینچنین متمرکز و ناگهان پیرامون چیزی، به بهانه‌ی شکل‌گیری محفل یا هر بهانه‌ی دیگر، در مرحله‌ی نخست منجر به بروز بی‌مسئلگی بازگشت‌ناپذیری در فضای نخبگانی حزب‌اللهی خواهد شد که با وجود آگاهی و اقرار به بی‌نسبتی با سینما، نه‌تنها پای به این عرصه می‌گذارد بلکه با عرضه‌ی انواع اظهار نظر‌های بی‌ربط، بی‌مورد، پر‌مدعا و تو‌خالی، دشواری تفکر در این عرصه را نیز به هیچ می‌گیرد."