جستار/ درآمد: منظر ایرانی: سرو جاویدان افتتاحية

"استن حنانه از هجر رسول ناله می‌زد همچو ارباب عقولگفت پیغمبر چه خواهی ای ستون گفت جانم از فراغت گشت خونمسندت من بودم از من تاختی بر سر منبر تو مسند ساختی گفت خواهی که تو را نخلی کنند شرقی و غربی ز تو میوه چنند یا در آن عالم حقت سروی کند تا تر و تازه بمانی تا ابدگفت آن خواهم که دایم شد بقاش بشنو ای غافل کم از چوبی مباشآن ستون را دفن کرد اندر زمین تا چو مردم حشر گردد یوم دین در داستان دیگری از اسطوره‌های ایرانی، سرو را درختی معرفی می‌کند که تخم آن را زرتشت پیامبر از بهشت آورد و اول بار در کاشمر کاشت. هنر ایران نقش سرو را در تزئینات معماری، فرش ، پارچه و صنایع دستی خود شناسنامه ایرانیان می‌شناسد و بته جقه را به عنوان نماد هنر ایران استفاده می‌کند."