خلاصة:
نظام استقرار سکونتگاههای روستایی بخش جلگهای گیلان با الزامات توسعه و تحول در شرایط کنونی سازگار نیست از این رو میبایست سازمان فضایی مطلوبی برای استقرار در محیطهای روستایی پدید آید تا شرایط برای بهرهبرداری بهینه از فضای روستاهای این محدوده فراهم و روند توسعه اقتصادی- اجتماعی آنها تسریع گردد. تجمیع تیپ روستاهای بخش جلگهای گیلان با هدف تغییر شکل سکونت روستاهای این محدوده از حالت پراکنده به نیمه پراکنده و به منظور کاهش مسائل و مشکلات عدیده این روستاها و فراهم نمودن بستری مناسب برای الگوی جدید استقرار در قالب برنامهریزی توسعه کالبدی سکونتگاههای روستایی است. از این رو پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و مبنای روش آن توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از طریق روشهای اسنادی و مطالعات میدانی که به صورت تکمیل پرسشنامه خانوار روستایی از سه ناحیهی جلگهای شرق، مرکزی و غرب گیلان بوده، بدست آمده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که هر چند تجمیع تیپ روستاهای بخش جلگهای گیلان به منظور کاهش مسائل و مشکلات روستاهای این محدوده و بهرهبرداری بهینه از فضای آنها و در نتیجه دستیابی به توسعهی پایدار روستایی، امکانپذیر است ولی با توجه به سطح آگاهی، تمایل روستائیان و موانع فرهنگی موجود در سر راه آن، این طرح در کوتاه مدت و میان مدت عملی و امکانپذیر نبوده و نیازمند راهبردی بلند مدت است.
ملخص الجهاز:
تجمیع تیپ روستاهای بخش جلگهای گیلان با هدف تغییر شکل سکونت روستاهای این محدوده از حالت پراکنده به نیمه پراکنده و به منظور کاهش مسائل و مشکلات عدیده این روستاها و فراهم نمودن بستری مناسب برای الگوی جدید استقرار در قالب برنامهریزی توسعه کالبدی سکونتگاههای روستایی است.
نتایج این پژوهش نشان میدهد که هر چند تجمیع تیپ روستاهای بخش جلگهای گیلان به منظور کاهش مسائل و مشکلات روستاهای این محدوده و بهرهبرداری بهینه از فضای آنها و در نتیجه دستیابی به توسعهی پایدار روستایی، امکانپذیر است ولی با توجه به سطح آگاهی، تمایل روستائیان و موانع فرهنگی موجود در سر راه آن، این طرح در کوتاه مدت و میان مدت عملی و امکانپذیر نبوده و نیازمند راهبردی بلند مدت است.
نابسامانی بافت کالبدی سکونتگاههای روستایی بخش جلگهای گیلان که با الزامات توسعه و تحول در شرایط کنونی سازگار نیست، باعث شده تا ارائه خدمات و امکانات به آنها مشکل و لذا هزینههای خدمات رسانی به چندین برابر افزایش یابد، اراضی مستعد و حاصلخیز کشاورزی در معرض تخریب و نابودی قرار گیرد، مساحت قابل توجهای از اراضی حاصلخیز به محوطههای مسکونی اختصاص مییابد و در مجموع به صورت بهینه از فضای روستا استفاده نشود.
اصلاح بافت کالبدی سکونتگاههای روستایی بخش جلگهای گیلان، به منظور کاهش مسائل و مشکلات خدماترسانی و هزینههای آنها، جلوگیری از روند تخریب اراضی حاصلخیز کشاورزی و ضرورت حفظ کاربری آنها، استفاده مطلوب از فضای روستا و در نهایت تعدیل سرانه مسکونی و اختصاص مازاد آن به فعالیتهای کشاورزی و یا سایر کاربریهای مورد نیاز، بستری مناسب را برای پیدایش الگوی جدید زیست در جلگه گیلان فراهم میآورد.