خلاصة:
سابقه و هدف: موضوع سلامت و بیماری به عنوان اصلی ترین متغیر پژوهشی و انتشار مقالات در تحقیقات پزشکی و پیراپزشکی بشمار می آیند و از سویی آیات و روایات یکی از منابع بسیار مهم تبیین اهمیت موضوعات برای ما مسلمانان محسوب می گردند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان بهره گیری از قرآن و نهج البلاغه به عنوان منبع مورد استناد در مقالات علمی-پژوهشی حوزه علوم پزشکی انجام پذیرفت.مواد و روش ها: این مطالعه بصورت مقطعی و به روش تحلیل استنادی برای یک دوره بیست و دو ساله (ازسال 1370 تا سال 1392) در میان کلیه مقالات علمی-پژوهشی منتشره در مجله علمی_پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل به اجرا در آمد. داده های مورد نظر با استفاده از فرمی محقق ساخته متناسب با اهداف پژوهش جمع آوری و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی مورد پردازش قرار گرفت.یافته ها: یافته های حاصل از استخراج 19069 منبع مورد استفاده در 876 مقاله منتشره، در قالب 72 شماره از مجله فارسی دانشگاه علوم پزشکی بابل طی 22 سال، نشان داد که تعداد استفاده از قرآن کریم و نهج البلاغه بعنوان منبع مورد استناد به ترتیب 157 و 2 مرتبه (کمتر از 2 درصد) بود. پر استنادترین سوره های قرآن، به ترتیب سوره بقره و بدنبال آن سوره های مائده و اسراء بوده اند.نتیجه گیری: گرچه یافته های پژوهش از بکارگیری قرآن و نهج البلاغه در بروندادهای علمی در قالب مقالات علوم پزشکی حکایت دارد اما میزان آن محدود و در حد قابل قبولی به نظر نمی رسد.
Introduction: Health and disease are the most common research variables and article subjects in medical and paramedical researchs، and in other hand، Verses and traditions are the important references to convey importace a subject for moslems.The aim of this study was to discover using Quran and Nahjolbalaghehas a reference in medical articles.
Methods: This cross-sectional study was conducted among all of Babol University of Medical SciencesJournals (during 1991-2013) using citation analysis. The data were collected by means of a tailor-made data collection sheet and analyzed using descriptive statistical indexes.
Findings: The outcome extracted of 786 articles from72 journals and 19069 citations (during 22 years) showed thatthe holy Quran anNahj olbalagheh were cited as a reference less than 2 percent (157 and 2 order/times، respectively). Surat Al-Baqurahwere the most frequent surahand Surat Al-Ma’ideh and Surat Al-‘Isra’ were in second grade.
Conclusion: Overall، Quran and Nahj olbalagheh were used in composing medical articles. But the rate of such usage is limited.
ملخص الجهاز:
"وضعیت بهره گیری از قرآن و نهج البلاغه در بروندادهای علمی حوزه علوم پزشکی دریافت مقاله: 18/5/93 پذیرش مقاله: 15/6/93 چکیده سابقه و هدف: موضوع سلامت و بیماری به عنوان اصلی ترین متغیر پژوهشی و انتشار مقالات در تحقیقات پزشکی و پیراپزشکی بشمار می آیند و از سویی آیات و روایات یکی از منابع بسیار مهم تبیین اهمیت موضوعات برای ما مسلمانان محسوب می گردند.
با توجه به اینکه موضوع سلامت و بیماری به عنوان اصلیترین متغیر پژوهشی و انتشار مقالات در محققین علوم پزشکی به شمار میآیند و از سویی آیات و روایات، یکی از منابع بسیار مهم تبیین اهمیت موضوعات برای ما مسلمانان محسوب می گردند، انتظار آن است که در بخش های مرتبط مانند مقدمه یا بحث در مقالات علمی، به شکل قابل قبولی از قرآن و نهج البلاغه استفاده شود.
of Med. Sciences Islam and Health Journal/ 2014; 1(2): 22-26 Using Quran and Nahj olbalagheh in Scientific outputs of medical sciences Received: 9 Aug 2014 Accepted: 6 Sep 2014 Abstract Introduction: Health and disease are the most common research variables and article subjects in medical and paramedical researchs, and in other hand, Verses and traditions are the important references to convey importace a subject for moslems.
Findings: The outcome extracted of 786 articles from72 journals and 19069 citations (during 22 years) showed thatthe holy Quran anNahj olbalagheh were cited as a reference less than 2 percent (157 and 2 order/times, respectively).
Keywords: Quran, Nahj olbalagheh, citation analysis, references, scientific outputs, medical sciences."