خلاصة:
علم سیاست از جمله علومی است که عمر و قدمتی همپای آموزش عالی کشور دارد. امروزه در جامعة علمی جهان، علم سیاست از جمله علومی است که کنشگران آن نقش مهم در شناسایی خطمشیها، اتخاذ تصمیمها و حرکت برای نیل به آیندة مطلوب کشورها دارند. با توجه به این اهمیت، بررسی آیندة علوم سیاسی در ایران از این حیث که میتواند بر معماری این حوزة علمی دیرپا جهت دستیابی به مطلوبها در آینده کمک کند، گامی مهم در جهت توسعة علم سیاست در کشور است. با توجه به این مهم در این مقاله تلاش شده است با روشی توصیفی تحلیلی به این سوال که علوم سیاسی در ایران چه آیندهای دارد؟ پاسخ داده شود. برای پاسخ به این پرسش از رویکرد آیندهپژوهی استفاده شده است. برای این منظور ابتدا خاستگاه مشترک آیندهپژوهی و علوم سیاسی بررسی شده است. سپس بر اساس شناسایی مهمترین عدم قطعیتها آیندههای بدیل پیش روی علوم سیاسی در ایران ارائه شده است.
ملخص الجهاز:
"در پایان، برای روشنتر شدن موضوع چند پیشنهاد در این حوزه بیان میشود: گسترش و تعمیق پژوهشهای علمی به ویژه آیندهپژوهی؛ گسترش تعامل متخصصان علوم سیاسی و جامعه؛ گسترش ارتباطات بینالمللی به منظور روزآمدسازی تحولات مفهومی و نظری در حوزة علوم سیاسی؛ تمرکز بر ترکیبی از رویکرد انتزاعی و انضمامی به علم سیاست در کشور؛ تأسیس مراکز تربیت اندیشمند در حوزهها و رشتههای مختلف علمی؛ بسط و گسترش مراکز آموزشی و پژوهشی بومیمحور؛ طراحی الگوی کاربردی کردن یافتههای پژوهشی؛ حمایت و بزرگداشت محققان، پیشکسوتان و اندیشمندان حوزه آیندهپژوهی و علوم سیاسی؛ ایجاد باشگاهها و انجمنهای مختلف میان اعضای جامعة علمی، دانشآموختگان و کنشگران علوم سیاسی در کشور؛ ایجاد کرسیهای نظری تخصصی برای پیشبرد اهداف علوم سیاسی در کشور؛ طراحی نقشة راه علوم سیاسی در کشور؛ انتشار مجلات تخصصی به زبانهای غیرفارسی جهت معرفی جامعة علمی علوم سیاسی ایران در عرصة بینالمللی؛ برپایی همایشهای تخصصی به منظور فهم و تبیین ارتباطات میانرشتهای علوم سیاسی و سایر رشتهها از قبیل علوم شناختی، آیندهپژوهی، مطالعات فرهنگی و ..."