خلاصة:
متاسفانه یکی از محدودیت هایی که در مطالعات اقتصادی اجتماعی حول محور سرمایه اجتماعی در کشور وجود داشته است، فقدان داده های آماری سری زمانی سرمایه اجتماعی برای کشور و استان های ایران است. در این پژوهش به دنبال آن هستیم که با استفاده از آمارهای موجود اقتصادی و اجتماعی در ایران و روش تحلیل عاملی، مقادیر سرمایه اجتماعی را برای استان های کشور در دوره (1388-1379) محاسبه نماییم. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بالاترین میانگین سرمایه اجتماعی برای کل کشور در سال 1387 و کمترین مقدار میانگین سرمایه اجتماعی در سال 1381 بوده است. مطالعه میانگین سرمایه اجتماعی نشان می دهد در دوره 10 ساله موردنظر تهران دارای کمترین و خراسان جنوبی دارای بالاترین مقدار میانگین سرمایه اجتماعی می باشند.
The common aspects of most definitions of social capital are their focus on social relations، which bring about productive benefits. The variety of definitions identified in the literature stem from the highly context- specific nature of social capital and the complexity of its conceptualization and operationalization. Unfortunately there are always limitations on socioeconomic studies around social capital in Iran، which originate from the lack of time-series statistics for social capital of the country. This study seeks to determine the amount of social capital in Iran’s provinces by factor analysis method. The results show that in this period، South Khorasan province has had the highest and Tehran province the lowest social capital in Iran
ملخص الجهاز:
در اين پژوهش به دنبال آن هستيم که با استفاده از آمارهاي موجود اقتصادي و اجتماعي در ايران و روش تحليل عاملي، مقادير سرمايه اجتماعي رابراي استان هاي کشور در دوره (١٣٨٨-١٣٧٩) محاسبه نماييم .
در ادامه ، فوکوياما (١٩٩٩) با درنظرگرفتن تعداد ديگري از متغيرها رابطه زير را براي اندازه گيري سرمايه اجتماعي ارائه نمود: (به تصویر صفحه مراجعه شود) در اين معادله ، c نشانگر ضريب انسجام داخلي گروه ، RP شعاع اعتماد در گروه و Rn شعاع بي اعتمادي به گروه هاي ديگر است .
در اين سال شاخص سرمايه اجتماعي داراي ميانگين ٣٩/٩٩ و واريانس ٥٦/٤٢ ميان استان هاي ايران بوده است .
مقادير سرمايه اجتماعي در سال ١٣٨٣ نيز به گونه اي بود که باز هم استان خراسان جنوبي با مقدار ٥٦/٧٣ و يزد با مقدار ٥٤/٥ داراي بالاترين سرمايه اجتماعي بود و اين بار استان سيستان و بلوچستان با شاخص ١٣/١٨ داراي کمترين سطح سرمايه اجتماعي ميان استان هاي ايران بوده است ، هرچند استان تهران نيز با مقدار ١٣/٦٨ در رده ٢٩ رتبه بندي سرمايه اجتماعي در کشور قرار گرفت .
در مورد واريانس نيز مي توان به اين نتيجه رسيدکه شاخص سرمايه اجتماعي در سال ١٣٨٧ داراي بالاترين پراکندگي و در سال ١٣٧٩ داراي کمترين مقدار پراکندگي ميان استان هاي ايران بوده است .
در اينجا تهران داراي کمترين و خراسان جنوبي داراي بالاترين مقدار ميانگين سرمايه اجتماعي ميان استان هاي ايران براي دوره (١٣٨٨-١٣٧٩) مي باشند.
(1993), "The Prosperous Community-Social Capital and Public Life", American Prospect, Vol. 13, P.
(1995), "Bowling Alone: Americans Declining Social Capital", Journal of Democracy, Vol. 6, PP.