خلاصة:
مقدمه: از دیر باز انسان، به عنوان محور اصلی منظومه سازمان. نقش اساسیایفا نموده و هدف مدیریت در سازمان.
جذب. نگهداری و بالنده سازی نیروی انسانی شایسته بوده است. دراین راه تنظیم و طراحی نظامهای حقوق و دستمزد
منصفانه یکی از مهمترین عوامل تحقیاین هدف به شمار می رود
روش پژوهش: در یک مطالعه توصیفی - مقطعی با هدف بررسی تاثیر کارانه بر عملکرد پرستاران و ارائه الگوی
مناسب، ۵ 25پرستار و ۵۲ مدیر پرستاری با مدرک فوق دیپلم تا فوق لیسانس و حداقل یک سال سابقه کار
بالینی در مراکز مورد با پرسشنامه تحت بررسی قرار گرفتند. متغیرهای مورد بررسی درعملکرد شامل بهبود
مراقبتهای پرستاری» رضایت شغلی. حجم کارها، روابط کارکنان. میزان خطاها و اشتباهات در درمان بود. نظرات
پرستاران و مدیران پرستاری جداگانه در حصوص تاثیر پردایخست کارانه به شیوه فعلی بر رویاین عوامل سنجیده شد.
یافتهها: نتایج نشان می دهد که فقط ۳4 در من رشتاان و 44/6 درصد مدیران پرستاری معتقد به تاثیر طرح
کارانه به شیوه فعلی بر بهبود عملکرد پرستاران هشتند: از یگ ۸۲ درصداین مدیران پرستاری معتقد بودندکه با
اجرای کارانه به شیوه فعلی. اهداف این طرح پوشش داده نمیشود
بحث و نتیجه گیری: بنابراین اجرای طرح کارانه به شیوه جاری تاثیر قابل توجهی بر بهبود عملکرد پرستاران
نداشته است و در نگاه خوشبینانه فقط نهاسدسساز مان می شود. استفاده از شیوه مشارکتی و نظام پذیرش
پیشنهادها به عنوان مدلی تعدیل شده جهت اصلاح روش جاری پیشنهاد میگردد.