خلاصة:
سابقه و هدف: هوش هیجانی مجموعه ای از هیجانات، عواطف، دانش اجتماعی و توانمندی هایی است که فرد را جهت تطابق با محیط آماده می کند و عملکرد شغلی و خانوادگی او را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به اهمیت هوش هیجانی در رفتارها و عدم اطلاعات کافی از میزان آن در میان دانشجویان، هدف این مطالعه بررسی و مقایسه هوش هیجانی دانشجویان سال چهارم رشته های مختلف دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 88-1387 می باشد.
مواد و روشها: این پژوهش از نوع مطالعات مقایسه ای بوده و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه 90 سوالی بار- اوون و پرسشنامه اطلاعات فردی استفاده شده است. 400 دانشجو به شیوه نمونه برداری سهمیه ای در این مطالعه شرکت کردند که در نهایت 379 پرسشنامه با استفاده از روشهای آمار توصیفی، آزمون t و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
یافته ها: از میان افراد مورد مطالعه 5/24% مذکر بودند. بالاترین میانگین نمره هوش هیجانی (332) در دانشکده پرستاری و کمترین نمره (307) در دانشکده بهداشت به دست آمد و نشان داد هوش هیجانی دانشجویان در رشته های مختلف پزشکی در سطح متوسط قرار دارد. هوش هیجانی در میان دانشجویان متاهل بیشتر از غیرمتاهلها بود (05/0 >p)، در حالیکه میزان هوش هیجانی درمیان زنان و مردان، رشته های مختلف پزشکی و اهلیت تفاوت معنی داری را نشان نداد.
سابقه و هدف: هوش هیجانی مجموعه ای از هیجانات، عواطف، دانش اجتماعی و توانمندی هایی است که فرد را جهت تطابق با محیط آماده می کند و عملکرد شغلی و خانوادگی او را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به اهمیت هوش هیجانی در رفتارها و عدم اطلاعات کافی از میزان آن در میان دانشجویان، هدف این مطالعه بررسی و مقایسه هوش هیجانی دانشجویان سال چهارم رشته های مختلف دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 88-1387 می باشد.
مواد و روشها: این پژوهش از نوع مطالعات مقایسه ای بوده و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه 90 سوالی بار- اوون و پرسشنامه اطلاعات فردی استفاده شده است. 400 دانشجو به شیوه نمونه برداری سهمیه ای در این مطالعه شرکت کردند که در نهایت 379 پرسشنامه با استفاده از روشهای آمار توصیفی، آزمون t و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
یافته ها: از میان افراد مورد مطالعه 5/24% مذکر بودند. بالاترین میانگین نمره هوش هیجانی (332) در دانشکده پرستاری و کمترین نمره (307) در دانشکده بهداشت به دست آمد و نشان داد هوش هیجانی دانشجویان در رشته های مختلف پزشکی در سطح متوسط قرار دارد. هوش هیجانی در میان دانشجویان متاهل بیشتر از غیرمتاهلها بود (05/0 >p)، در حالیکه میزان هوش هیجانی درمیان زنان و مردان، رشته های مختلف پزشکی و اهلیت تفاوت معنی داری را نشان نداد.
نتیجه گیری: باتوجه به عدم تفاوت هوش هیجانی در گروههای مختلف و پایین بودن سطح آن بهتر است تا آموزش مهارتهای هوش هیجانی در همه سطوح مورد توجه قرار گیرد.
Background and Aim: EI (emotional intelligence) is a series of emotions، feelings، social knowledge & abilities that prepare people to adapt to the environment; it will also affect their domestic and professional performance. Considering the importance of EQ (emotional quotient) and lack of information about its quantity among the students، the purpose of this study was to investigate the EQ of students of 4th grade in different medical majors in Shahid Beheshti University of Medical Sciences in 2008-2009.
Materials and Methods: This study was comparison –based; the 90 item questionnaire of Bar-On and a personal information questionnaire were used. 400 students were selected via convenience sampling; finally، 379 questionnaires were analyzed using descriptive statistics، t- test and variance analysis.
Results: The studied group consisted of 24.5% men. The highest mean EQ was found in the nursing college (with an average of 322) and the lowest was found to be in public health college (with an average of 307). The EQ of the married students was higher than the single students، whereas the EQ did not have meaningful difference among two genders، different majors and originality.
Conclusion: The students did not have much different EQ and their overall EQ level was low; thus، EQ skills training is necessary for all groups.