مقایسه ی اثر دو روش پین اولنا همراه گچ بلند با شانز رادیوس همراه گچ کوتاه بر شکستگی های ناپایدار دیستال رادیوس مقالة

سابقه و هدف: دو تکنیک اصلی جهت انجام پین و پلاستر وجود دارد. در این مطالعه نتایج این دو تکنیک جراحی در درمان شکستگی های ناپایدار دیستال رادیوس مقایسه شده اند. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی از ابتدای مهرماه سال 1387 به مدت 3 سال روی بیمارانی که به علت شکستگی ناپایدار دیستال رادیوس (تیپ C تقسیم بندی AO) با روش پین و پلاستر (پین اولنا و گچ بلند، شانز رادیوس و گچ کوتاه) تحت عمل جراحی قرار گرفتند، انجام شده است. اطلاعات دموگرافیک، نوع تکنیک جراحی، ارزیابی رادیوگرافیک، ارزیابی عملکرد مچ دست بر اساس MAYO wrist score، میزان رضایتمندی بیماران، میزان درد (VAS) و عوارض جراحی برای هر بیمار ثبت گردید. در مهرماه 1391 تمامی بیماران مجددا فرا خوانده شدند. یافته ها: بیماران در دو گروه A (پین اولنا) شامل 65 نفر و گروه B (شانز رادیوس) شامل 73 نفر قرار گرفتند. وضعیت ارزیابی رادیوگرافیک مچ دست طی دوره های پیگیری معیارها بین دو گروه A و B تفاوت آماری معنی داری را نشان نداد. میانگین نمره MAYO wrist در ویزیت نهایی پس از عمل جراحی در گروه A و B به ترتیب 7/186 و 1/289 بود. نمره ی رضایتمندی بیماران (از 1 تا 10) در گروه A معادل 09/5 و در گروه B برابر با 41/8 بود که با یکدیگر اختلاف معنی داری داشت. نتیجه گیری: با توجه به عوارض کمتر در شانز رادیوس نسبت به روش پین اولنا (اگرچه معنی دار نبود) و رضایت بیشتر به دنبال گچ کوتاه در روش شانز رادیوس، به نظر می رسد انتخاب این روش در شکستگی ها در مقایسه با پین اولنا ارجحیت دارد.

Background and Aim: There are two main techniques to accomplish pins and plaster. In this study the results of two surgical techniques is compared in the treatment of unstable distal radius fractures. Materials and Methods: In this cross–sectional study، since the beginning of October 2008، for 3 years patients with unstable distal radius fracture (type C division AO) with one of the two pins and plaster (ulnar pin and long plaster، radial schanze and short plaster) were treated. For each patient demographic data، radiographic evaluation، surgical technique، wrist performance evaluation based on MAYO wrist score، patient satisfaction، pain on VAS and complications were recorded. All patients were recalled in October 2012. Results: There were 65 patients in Group A (ulnar pin) and 73 patients in Group B (radial schanze). The wrist radiographic evaluation did not show significant differences between criteria in the two groups during the follow up. The mean score at the final visit after surgery in groups A and B، respectively، were 867.1 and 891.2. Patient satisfaction score (from 1 to 10) in group A was 5.09 and in group B was 8.41، which is statistically significant. ‍Conclusion: Due to the low side in radial schanze compared to the ulnar pin (although not significant) and a more satisfactory result after a radial schanze and short plaster approach، this method appears to be a more preferable method than the ulnar pin.