خلاصة:
طراحی الگوی آمادگی پداگوژیک در آموزش عالی مجازی، به منظور ایجاد تمرکز بیشتر، انجام پیشبینی لازم، تدارک و سرمایهگذاری مناسب و تهیه برنامه استراتژیک در سیستم یادگیری، اقدامی لازم و ضروری به نظر میرسد. لیکن هدف پژوهش حاضر، طراحی الگوی آمادگی یاددهی و یادگیری در آموزش عالی الکترونیکی بوده است. این مطالعه در سال تحصیلی 92-1391 به صورت آمیخته (کیفی، کمی) با پرسشنامه محققساخته 29 سؤالی، با پایایی 91/0 اجرا شده است. جامعه تحقیق شامل اعضای هیأت علمی دانشگاه اهواز (517 نفر) بود که از بین آنها، 220 نفر، مطابق جدول کرجسی و مورگان، به صورت تصادفی طبقهای انتخاب شدند. با توجه به تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل توصیفی و محتوایی نتایج حاکی از معنیدار بودن عواملی همچون، مدیریت برنامه و منابع، یادگیرنده محوری، انعطافپذیری و ابزارهای برقراری ارتباط، ارزیابی، روشها و راهبردهای یادگیری، سازماندهی، شیوه طراحی، تحلیل اهداف، تحلیل رسانه، تحلیل یادگیرنده و تحلیل محتوا، اصول، فنآوری، ابزار ارزشیابی،کیفیت مجازی، مدیریت زمان، مدیریت بازار کار، تفکر و اخلاق مجازی، اولویت آموزش و تجارب مجازی بوده است که در یافتهها به صورت الگوی توصیفی ارایه شده است.
ملخص الجهاز:
"یافتهها سؤال اول پژوهش: موانع و مشکلات عمده ایجاد و گسترش پداگوژیک (یاددهی ویادگیری) آموزش الکترونیکی در آموزش عالی کدامند؟ در این تحقیق، برای تحلیل دادههای کیفی از تحلیل توصیفی و محتوایی استفاده شده است که در سه بخش شاخصهای کلی (شکل 1)، دستهبندی شاخصها و ارایه مقوله (6 عامل در شکل 3) و در نهایت ارتباط با پدیده اصلی موانع آموزش عالی مجازی بیان شده است.
تعداد مادهها و بار عاملی موانع یادگیرندهمحوری پداگوژیکی در آموزش عالی مجازی بار عاملی موانع یادگیرندهمحوری 66/0 پایین بودن میزان دسترسی یادگیرنده به ابزارهای انتشار برخط 1 64/0 پایین بودن ابزارهای مدیریت زمان و برنامهریزی برای تکتک دانشجویان به منظور سازماندهی فعالیتهایشان در سیستم آموزش الکترونیکی 61/0 عدم امکان شناسایی افراد دیگر با علایق مشترک خارج از دوره درسی برای یادگیرنده 64/0 نبود امکان فعالیتهای خودتنظیمی از قبیل مطالعه گروهی، اجتماعات غیررسمی برای فراگیر در سیستم آموزش الکترونیکی 54/0 نبود امکان برنامهریزی برای توسعه فردی یادگیرنده در سیستم آموزش الکترونیکی 54/0 پایین بودن امکان نتبرداری فراگیر از مواد آموزشی دوره 47/0 عدم دسترسی به اطلاعات درباره افراد همانطور که در جدول 4، مشاهده میشود، عامل پایینبودن میزان دسترسی یادگیرنده به ابزارهای انتشار برخط در خصوص دانشگاه مجازی، بیشترین بار عاملی و عدم دسترسی به اطلاعات درباره افراد، کمترین بار عاملی را در بین گویههای مربوط به مؤلفههای یادگیرندهمحوری در موانع یاددهی و یادگیری آموزش عالی مجازی نشان میدهند."