خلاصة:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک دلبستگی، تعهد زناشویی و رضایتمندی زناشویی انجام گرفته است. جامعه مورد مطالعه این پژوهش دانشجویان متأهل دانشگاه علامه طباطبایی در سال تحصیلی 90-91 و نمونه مورد نظر 115 دانشجوی متاهل بودند که بصورت در دسترس از این جامعه انتخاب گردیدند و ابزارهای پژوهش بین آنها توزیع گردید و تکمیل شد. ابزارهای این پژوهش پرسشنامه سبک دلبستگی، پرسشنامه تعهد زناشویی و پرسشنامه رضایت زناشویی است. برای تحلیل داده های حاصل از پژوهش از روش همبستگی استفاده گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بین سبک دلبستگی ایمن با تعهد شخصی رابطه مثبت و معنادار و بین سبکهای دلبستگی اضطرابی و اجتنابی با تعهد شخصی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین بین دلبستگی ایمن و رضایتمندی زناشویی رابطه مثبت و معنادار و بین دلبستگی اجتنابی و اضطرابی با رضایتمندی زناشویی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. و بین تعهد شخصی و رضایتمندی زناشویی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج اجرای تجزیه و تحلیل رگرسیون گام به گام برای پیش بینی رضایت زناشویی براساس تعهد شخصی،تعهد اخلاقی و تعهدساختاری، سبک دلبستگی ایمن،سبک دلبستگی اجتنابی و سبک دلبستگی اضطرابی نشان داد که مدل پیش بینی، 20٪ از واریانس رضایت زناشویی را پیش بینی می کنند و به لحاظ آماری معنادار است (2،112=df،95/14=F).
ملخص الجهاز:
"در اصطلاحات نظریه کلاسیک دلبستگی، بزرگسالان دارای دلبستگی ایمن آن دسته افرادی هستند که یک حس مثبت نسبت به خود و درک مثبتی از دیگران دارند و از لحاظ اجتماعی اعتماد به نفس بیشتری دارند و موفق تر هستند(کان، نورمن ، ولبورن -Huei; Lindsey and Elliott -harmon -Adams & Jones -Johnson; caughlin & Huston -Commitment to one’s spouse -Commitment to marriage -Constraint commitment -papalia و کالهون 1 ، 2008).
سیمپسون(1999) در پژوهش خود رابطه بین سبک دلبستگی و تعهد را در مطالعه ای طولی بررسی کرد و به این نتیجه رسید که افراد ایمن تعهد بالایی را نسبت به همسر -Cann ; Norman; Welbourne and Calhoun -Bogaerts; Dallder; Knnap; Kunst & Buschman -Wearden; Peters; Berry; Barrowclough & Liversidge -Morgan.
افراد دارای دلبستگی اضطرابی افرادی هستند که در الگوهای فعال سازی درونی خود در مورد ارزش خودشان شک دارند و ارزیابی مثبتی از فرد دیگر(همسر خود) دارند و دائما به دنبال اطمینان آفرینی مجدد بوده و خود را به خاطر مشکلات رابطه سرزنش می کنند و از همه مهمتر این افراد معمولا هرگونه رفتار از همسر خود را نشانه ای دال بر احتمال رها شدن از سوی وی درک می کنند که شاید این ویژگی است که باعث می شود که نتوانند دارای تعهد شخصی بالایی نسبت به همسر خود باشند."