نقد و بررسی کتاب: نظم اشیاء: دیرینه شناسی علوم انسانی/ اثر میشل فوکو مقدمة ومراجعة

فوکو در این کتاب سعی دارد تا نشان دهد که انسان به عنوان مفهوم کلیدی علـوم انـسانی مـدرن ابداع جدیدی است که در اپیستمه مدرن شکل گرفته و امکانیت پیدایش علوم انسانی مدرن ، بـه شـکل امروزین آن را فراهم کرده است . (٩) فوکو در بیان هدف خود از نگارش کتاب «نظم اشیاء» و رویکـرد حـاکم بـر آن مـی گویـد:« مـایلم نشان دهم که به شیوه ای ، فردـ برخلاف شیوه های مرسوم ـ زبـان را چنـان کـه صـحبت شـده اسـت ، ◊ ٢١٨ فصلنامه تخصصی علوم سیاسی / شماره چهاردهم / بهار١٣٩٠ مخلوقات طبیعی را چنان که ادراک و بایکدیگر گروه بندی شده اند، ومبادلات را به شیوه ای که انجـام شده اند دنبال می کند؛ همچنین به چه شیوه ای فرهنگ مـا وجـود نظـم را آشـکار مـی سـازد؛ وچگونـه مبادلات قوانین شان را ، موجودات زنده ماندگاری شان را ، کلمـات تـوالی و ارزش بازنمـایی شـان را بـه حالتمندی های این نظم مدیون هستند؛کدام یک از حالتمندی های نظم شناسایی ،و مسلم گرفته شده ، و بـا زمان و مکان پیوند داده شده است تا مبنای قطعی دانش را ایجاد کند. »(١٧) دوره بعدی ای که فوکو در دیرینه شناسی اش به آن می پردازد، دوره مدرن (١٨٠٠ تا١٩٥٠م ) اسـت ؛ شاخصه دگرگونی در این گسست گفتمانی ، ورود عنصر زمان در گفتمان های سـه گانـه کـار، زنـدگی و ◊ ٢٢٠ فصلنامه تخصصی علوم سیاسی / شماره چهاردهم / بهار١٣٩٠ زبان بود.