خلاصة:
دو کشور هند و اسرائیل دارای برخی از خصوصیات مشترک مانند نظام پارلمانی و احزاب سیاسی
میانه رو و تندرو هستند. اما با وجود این خصوصیات حکومت هند برای چهار دهه تمایلی برای ایجاد
روابط کامل با اسرائیل نشان نمی داد و از فلسطین حمایت می کرد. اما تغییرات گسترده در اوایل دهه نود
در صحنه بین الملل باعث گردید تا در رابطه هند و اسرائیل تغییری گسترده صورت گیرد به طوری که در
سال 1992 روابط دیپلماتیک بین دو کشور ارتقاء یافت و در اندک مدتی همکاری های گسترده ای در
زمینه های مختلف بین دو کشور شکل گرفت ولی گسترش روابط به معنای یک استراتژی اتحاد
نم یباشد، از این رو، این مقاله در پی واکاوی نیازهای دو کشور برای ادامه این روابط است.
India and Israel have some common characteristics such as parliamentary
system and radical and moderate political parties. But, despite of these
characteristics, Indian government did not show any tendency for establishing
perfect relation with Israel for four decades and instead of it supported
Palestine. However, vast changes in international arena at the beginning of
1990 decade caused great charge in India and Israel. Soon after, diplomatic
relations between the two countries improved and in 1992, wide cooperation in
different fields formed between them. But, the extension of relations between
them does not mean that there is a unity strategy. Therefore, the article seeks to
analyses the needs which made the relations between both countries continue.
ملخص الجهاز:
شروع کنفرانس صلح اعراب و اسرائیل در مادرید و گرایش برخی از کشورهای عربی خاورمیانه به صـلح با اسرائیل ، نفوذ لابی یهودیان در کنگره آمریکا،١ نیاز هنـد بـه تعـاملات علمـی و تکنولـوژی پیـشرفته ، بهرمندی از همکاریهای دفاعی ، خرید تسلیحات نظامی مدرن و پیچیده ، همکاریهای اطلاعاتی - امنیتـی برای مقابله با عملیات تروریستی بر ضد هند، کمک و همکـاری در بخـش اتمـی و همچنـین افـزایش 1- American Jewish Committee (AJC) ٥٨ ◊ قدرت حزب هندوی بهارتیا جاناتا١ در مقابل حزب حاکم کنگره در سال ١٩٩٢ همگی باعـث گردیـد تـا ناراسیما رائو٢ رهبر حزب کنگره نه تنها با رفرم اقتصادی درهای اقتـصادی کـشور را بـه منظـور جـذب سرمایه خارجی به روی غرب باز نماید بلکه در رابطه با سیاست خارجی بـین هنـد و اسـرائیل بـه یـک بازنگری دست زند.
اعلام جهان تک قطبی از سوی آمریکا بعـد از فروپاشی شوروی و در حاشیه قرار گرفتن قدرتهای دیگر مانند اروپا و چین از مرکز ثقل روابط بین الملـل در یک دوره چند ساله ، دوری هند از سرزمین روسیه به دلیل دوری جغرافیایی (فروپاشی شوروی باعـث تجزیه این سرزمین وپدیدار شدن کشورهای متعدد از آن شـد و فاصـله جغرافیـایی بـین روسـیه و هنـد افزایش یافت )، تضعیف روسیه درسطح جهانی ، عدم تامین تسلیحات نظامی هند از سوی روسـیه (بعلـت مشکلات اقتصادی و سیاسی روسیه در دهه نود میلادی ) و نیاز هند به تسلیحات مدرن و تکنولوژی بالا که دیگر روسیه قادر به ارائه نبود، در گسترش رابطه هند و اسرائیل تاثیر گذار بودند.