محاسبه ی میزان انرژی مورد نیاز بزرگسالان: بررسی آینده نگر قند و لیپید تهران مقالة

سابقه و هدف: تعیین مقادیر مجاز انرژی مورد نیاز و مقایسه آن با انرژی دریافتی جمعیت ها می تواند راهنمای مناسبی جهت تعیین سلامت غذایی باشد. محاسبات انرژی مورد نیاز بر اساس توصیه های WHO/FAO و RDA انجام می شود. این بررسی جهت تعیین مقدار انرژی دریافتی ساکنین منطقه 13 تهران و نیز مقایسه آن با مقادیر مجاز توصیه شده، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 403 نفر شامل 145 مرد و 151 زن 25 تا 50 ساله و 57 مرد و 50 زن بالای 50 سال جامعه شهری تهران در غالب بخشی از طرح آینده نگر قند و لیپید تهران به صورت تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. قد، وزن، دور کمر و دور باسن افراد با روش های استاندارد اندازه گیری و نمایه توده بدن (BMI) و نسبت دور کمر به باسن (WHR) آنان محاسبه گردید. سپس به کمک ضرایب اختصاص داده شده به هر گروه به ازای کیلوگرم وزن بدن و انرژی پایه، متوسط انرژی مجاز برای هر گروه سنی و جنسی از دو راه بدست آمد و با متوسط انرژی توصیه شده توسط WHO/FAO و RDA مقایسه شد. بررسی وضعیت تغذیه ای به روش 2 روز یاد آمد برای محاسبه انرژی دریافتی افراد مورد بررسی، انجام گرفت و برای برآورد میزان کم گزارش دهی نسبت انرژی دریافتی به میزان متابولیسم پایه کمتر از 1.27 مورد استفاده قرار گرفت. فعالیت بدنی افراد نیز توسط پرسشنامه استاندارد فعالیت بدنی LRC مشخص شد. یافته ها: شیوع اضافه وزن و چاقی به ویژه چاقی مرکزی در زنان بالا و به طور معنی داری بیشتر از مردان (P<0.001) و در زنان مسن تر به طور معنی داری بیشتر از زنان جوان تر است (P<0.05). کمتر از یک سوم زنان و مردان مورد بررسی فعالیت بدنی بالایی داشته و زنان به طور معنی دار فعالیت بدنی کمتری را نسبت به مردان دارا بودند (P<0.01). میزان انرژی مورد نیاز در جامعه مورد بررسی برای هر دو گروه سنی و در هر دو جنس کمتر از مقدار انرژی توصیه شده RDA بود، در حالی که انرژی گزارش شده دریافتی مردان بالاتر از آن است. در حدود 40 درصد کل زنان مورد بررسی انرژی دریافتی خود را کمتر از مقدار واقعی دریافت، گزارش کردند. نتیجه گیری و توصیه ها: بر اساس یافته های این بررسی، تغییر شیوه زندگی افراد در جهت اصلاح الگوی غذایی و افزایش فعالیت بدنی جهت کاهش شیوع بالای چاقی و اضافه وزن در جامعه شهری تهران پیشنهاد می گردد. هم چنین برای تخمین صحیح انرژی دریافتی به ویژه در زنان به روشهای تجدیدنظر شده نیاز است.