بررسی مقاومت دارویی استافیلوکوکهای جدا شده از نمونه ادرار بیماران مبتلا به عفونت ادراری مراجعه کننده به بیمارستانهای شهداء تجریش، شهید لبافی نژاد و طالقانی تهران مقالة

سابقه و هدف: با توجه به شیوع عفونت ادراری و نقش عفونت زایی استافیلوکوک ها و میزان بسیار متفاوت مقاومت به آنتی بیوتیک ها، همچنان مشکل درمانی در بعضی بیماران وجود داشته و به صورت عوارض شناخته شده پس از مصرف آنتی بیوتیک نامناسب تظاهر می یابد. به منظور تعیین نوع استافیلوکوک های مولد عفونت ادراری و میزان حساسیت آنها به آنتی بیوتیکهای مصرفی این تحقیق بر روی مراجعین به بیمارستانهای شهدای تجریش، لبافی نژاد و طالقانی تهران در سالهای 75-1374 انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به روش توصیفی روی 467 بیمار سرپایی مبتلا به عفونت ادراری که بطور مستمر مراجعه می کردند انجام گرفت. ملاک ورود به مطالعه مثبت بودن کشت ادرار از نظر استافیلوکوک و نتیجه آزمایش آنتی بیوگرام بود که به منظور بررسی میزان مقاومت دارویی، استافیلوکوک های جداشده با 17 آنتی بیوتیک به روش دیسک دیفیوژن مورد آزمایش قرار گرفتند و الگوی حساسیت به آنتی بیوتیک ها تعیین گردید. یافته ها: از مجموع 467 کشت مثبت ادرار، استافیلوکوک کواگولاز منفی در 77% موارد و استافیلوکوک اورئوس در 23% موارد جدا گردید، فراوانی استافیلوکوک ساپروفیتیکوس (46%) حدود دو برابر استافیلوکوک اپیدرمیدیس (26%) به دست آمد. در آنتی بیوگرام صورت گرفته، مقاومت 100% استافیلوکوکها نسبت به پنی سیلین و آموکسی سیلین مشاهده شد. در بین سایر انتی بیوتیکها کمترین حساسیت نسبت به کلوگزاسیلین (20%) و بیشترین حساسیت نسبت به و نکوماسین (100%) گزارش شد. نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به وجود طیف وسیعی از مقاومت استافیلوکوکها نسبت به آنتی بیوتیک ها، انجام آنتی بیوگرام جهت شناسایی داروی موثر، ضروری است. بدین وسیله می توان از تجویز بی مورد و نادرست آنتی بیوتیک ها که منجر به درمان ناقص و یا ایجاد سوشهای مقاوم می شود، جلوگیری نمود.