خلاصة:
از ویژگیهای شیعه آن است که با تکیه بر آیات الهی و سنت قطعی پیامبر اکرم(ص) اعتقادات خود خصوصا باورهای اختصاصی مانند امامت و عصمت را اثبات می کند. فهم دقیق آیات و جایگاه آنها در سورهها در دستیابی به تفسیر ناب از قرآن کریم بسیار راهگشاست. آیه شریفه تطهیر و ابعاد دلالت و مصادیق آن، یکی از آیاتی است که دائما مورد بحث و گفتگو و مجادله و مباحثه و مناظره بین مسلمین و دانشمندان مختلف بوده و آثار مختلفی پیرامون آن به نگارش در آمد. سوال اصلی تحقیق این است: که شواهد و ادله استقلال آیه تطیر کدامند؟در راستای پاسخ به این پرسش، ابتدا دلایل و شواهد استقلال مطرح و سپس توجیهات ارائه شده از سوی دانشمندان اهل سنت مورد نقد و بررسی قرار گرفت
ملخص الجهاز:
"جناب طحاوی در ادامه روایت فوق درباره دلالتش میگوید: فدل ما روینا فی هذه الآثار مما کان من رسول الله(ص) إلی أم سلمة مما ذکر فیها لم یرد به أنها کانت ممن أرید به مما فی الآیة المتلوة فی هذا الباب، و أن المرادین بما فیها هم رسول الله(ص) و علی و فاطمة و حسن و حسین علیهمالسلام دون من سواهم؛ آن چه که از بیانات رسول الله(ص) به امسلمه نقل نمودیم، دلالت میکرد بر اینکه آن حضرت(ص) اراده نکرد که وی از افراد مورد نظر آیه شریفهای باشد که در این باب تلاوت شد و اینکه افراد منظور در آن، همان خمسه طیبه علیهمالسلام هستند، نه غیر آنان.
»2 (حسکانی، 1411 ق، ج 2: 30؛ حدیث 649 به نقل از مناقب ابن مغازلی و مجمع البیان) امام باقر(ع) درباره آیه: «إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت و یطهرکم تطهیرا» فرمود: نزلت هذه الآیة فی رسولالله و علی بن أبی طالب و فاطمة و الحسن و الحسین و ذلک فی بیت أم سلمة زوجة النبی دعا رسول الله علیا و فاطمة و الحسن والحسین ...
قاضی نور الله شوشتری قدسسره در این باره آورده است: لا یبعد أن یکون اختلاف آیة التطهیر مع ما قبلها علی طریق الالتفات من الأزواج إلی النبی(ص) وأهل بیته علیهمالسلام علی معنی أن تأدیب الأزواج و ترغیبهن إلی الصلاح و السداد، من توابع إذهاب الرجس و الدنس عن أهل البیت علیهمالسلام؛ (مرعشی، بی تا، ج 2: 569) بعید نیست که اختلاف آیه تطهیر با آیات قبلش از باب التفات از همسران به پیامبر و آلش باشد؛ به این معنا که تأدیب همسران و تشویق آنها به آداب و صلاح و سداد از توابع اذهاب آلودگیها و پلیدیها از اهل بیت است."