خلاصة:
این پژوهش بر اساس اندیشههای آیتالله جوادیآملی به ارائه الگوی ارتباطی روحانیت با نسل سوم انقلاب، جوانان پرداخته است. برای دستیابی به چنین الگویی از روش تحلیلی، یعنی؛ تحلیل به مولفههای معنایی، استفاده شده است؛ بدین ترتیب، ابتدا مولفههای معنایی روحانیت و نسل جوان استخراج و سپس با قرار دادن آنها در کنار یکدیگر الگوی ارتباطی مطلوب ارائه میشود. بر پایه انسانشناسی ایشان، در ارتباطات انسانی، سه الگوی ارتباطی، «متدانی»، «متعارف» و «متعالی» قابل تصویر است. بنابراین، الگوی مطلوب در قالب ارتباط متعالی، که هدف این پژوهش است، مورد واکاوی قرار گرفته است. ایشان در این الگو، علاوه بر توجه به ساختار شخصیت روحانی بر پایه الگوی ارتباط متعالی و عضویت گروهی آنها، ویژگیهای دوران جوانی را نیز مورد توجه قرار میدهند و بر این باورند که روحانیت با مراعات دو عنصر محوری، یعنی، «عقلانیت» که ناظر به محتوای پیام است و «صداقت» که ناظر بر نحوه ارائه پیام است، میتواند با نسل جوان ارتباط مطلوب برقرار کند. در این الگو، با توجه به رسالتهای روحانیت و ویژگیهای نسل جوان، عقلانیت اقتضا میکند روحانی در ارتباط با نسل جوان، به مولفههایی همچون: شناساندن هویت جوان، آموزههای دینی، ترغیب به عقلمداری، علم آموزی، مراقبت از نفس، توجه به شبهات ذهنی، و ارائه الگوهای سازنده، عطف توجه نماید. همچنین با توجه به مفهوم «صداقت»، شایسته است روحانی، در تعامل با نسل جوان فصاحت بیان، ادب در گفتار، عطوفت و مهربانی در ارائه دین، بلاغت در کلام و برخورد محبتآمیز، را رعایت کند.
Based on the thoughts of Ayatollah Javadi Amoli, through an analytic approach, i.e. analysis of the conceptual features in human communication, one can think of three communication models: methodical, regular and supreme. Therefore, this article deals with the favorable model of communication between the clergy and the young generation within the framework of “supreme communication”. Considering the structure of the spiritual personality and the characteristics of the youths, Ayatollah Javadi Amoli believes that clergy will be capable of setting a successful communication with the young generation by paying attention to two central features including “rationality” and “honesty”. In this model, rationality necessitates that the clergy in their communication with the young generation pay attention to the following features: recognition of the youth identity, religious instruction, encouragement of rationality, control of sensual aspirations, bearing doubts in mind, and suggestion of constructive models. Furthermore in the interaction with the youths, based on the concept of “honesty”, it is necessary for the clergy to be eloquent, polite, and affectionate in preaching the religion.
ملخص الجهاز:
واژههای کلیدی: الگوی ارتباطی، روحانیت، نسلجوان، جوادیآملی، عقلانیت، صداقت مقدمه ارتباط روحانیت با نسل جوان همیشه در تحولات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حتی دینی کشور سرنوشتساز بوده و انقلاب اسلامی ایران نیز نتیجة چنین ارتباطی محسوب میشود.
حال این ارتباط باید دارای چه مؤلفههایی باشد تا روحانیت بر اساس آن بتواند تعاملی سازنده و مطلوب با جوان داشته باشد؟ بهنظر میرسد شناخت رسالت و ویژگیهای هر یک از طرفین ارتباط، میتواند ما را در دستیابی به الگوی ارتباطی کمک کند.
با توجه به توضیحهای فوق، منظور از الگوی ارتباطی در این نوشتار، شناسایی مؤلفههای معنایی روحانیت و نسل جوان با مراجعه به متن و فرهنگ ارتباط آنها در اندیشة آیتالله جوادیآملی است، به اینصورت که ابتدا مؤلفههای معنایی این دو قشر استخراج و سپس به صورت یک الگوی ارتباطی ارائه میشود.
بنابراین ویژگیهایی که بایستة روحانیت است، در این بخش جای میگیرند زیرا اینها، بیانگر شخصیت روحانی است که میخواهد الگوی ارتباطی متعالی با نسل جوان داشته باشد.
عقلانیتی که آیتالله جوادی مطرح میکند ناظر به محتوای ارتباط است، یعنی پیامی که روحانیت با نسل جوان در میان میگذارد باید عقلانیت لازم را داشته باشد.
بهجای اینکه قوة شهوت و غضب که از قوای تحریکی انسان است گریبانگیر جامعه و جوانان باشد و آنها را به ارتباطات شهوی و غضبی درگیر کند، تلاش بر این باشد تا در ارتباط با نسل جوان از محتوایی استفاده شود که قوة عاقله را تقویت کند و ارتباطات در حد فرشتهخویی انسانها برقرار شود.