خلاصة:
نقص در بازشناسی عواطف چهره ای از جمله مشکلات برجسته ی بیماران اسکیزوفرن میباشد با این وجود اطلاعات اندکی در خصوص چگونگی این نقص در زیر گروه های اسکیزوفرن موجود میباشد. از این رو هدف پژوهش حاضر، مقایسه بازشناسی جلوه های عواطف چهره ای بین سه زیر گروه اسکیزوفرن پارانوئید، آشفته و باقیمانده و نیز ارتباط آن با علائم مثبت و منفی این بیماران می- باشد. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی مقایسه ای میباشد. به شیوه نمونه گیری در دسترس و بر اساس تشخیص روانپزشکی، مصاحبه بالینی و ملاکهای ورود و خروج ، ٦٠ بیمار مبتلا به اسکیزوفرن در بیمارستان رازی شهر تهران انتخاب شدند (١٩ بیمار پارانوئید، ٢١ بیمار آشفته ، ٢٠ بیمار باقیمانده ). ابزارهای پژوهش شامل آزمون بازشناسی عواطف چهره ای و مقیاس علائم بالینی PANSS بود. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون های تعقیبی، و نیز آزمون همبستگی غیرخطی ایتا استفاده شد. نتایج نشان داد که عملکرد بیماران آشفته در مقایسه با دیگر زیرگروه ها در بازشناسی عواطف چهره ای ضعیف تر میباشد و پس از آن به ترتیب بیماران نوع پارانوئید و باقیمانده بیشترین // نقص را داشتند. بعلاوه نقص در بازشناسی با علائم منفی بیماران رابطه ی معنادار داشت . به طورکلی، شدت نقص بازشناسی عواطف چهره ای در بین زیرگروه های مختلف بیماران اسکیزوفرنی متفاوت میباشد.
ملخص الجهاز:
"از این رو هدف پژوهش حاضر، مقایسه بازشناسی جلوه های عواطف چهره ای بین سه زیر گروه اسکیزوفرن پارانوئید، آشفته و باقیمانده و نیز ارتباط آن با علائم مثبت و منفی این بیماران می- باشد.
پژوهش های زیادی در خصوص مقایسه بازشناسی عواطف چهره ای در افراد عادی و بیماران اسکیزوفرن (مارتین ، بادوین ، تیبرگین و فرانک ٣، ٢٠٠٥؛ فین برگ ، ریف کین ، سافر و واکر٤، ١٩٨٦) و در فرهنگ های مختلف انجام شده است (لی ، لی ، وون ، لی و لی ٥، ٢٠١٠؛ لیپانن ٦ و همکاران ، ٢٠٠٦) که بیانگر وجود تفاوت معنادار بین افراد عادی و بیمار می باشد (هانگ ، هسیاو، هوو و هونگ ٧، ٢٠١٣).
Lewise & Garver / / بعلاوه ساچز، استگر-واشز، کریسپین -اکسنر، گار و کاتسچنیگ ١، (٢٠٠٤) رابطه ی معناداری را میان شدت علائم منفی بیماران اسکیزوفرن و میزان نقص در بازشناسی جلوه های عاطفی گزارش کرده اند، علائم منفی این بیماران با درجه تمایز قائل شدن میان عواطف غم و شادی رابطه مثبت معناداری دارد (سیلور، شلمو، ترنر و گار٢، ٢٠٠٢).
1. Kay, Olper & Fiszbein / / بحث و نتیجه گیری براساس یافته های پژوهش حاضر، مشخص شد که بین انواع بیماران اسکیزوفرن از لحاظ بازشناسی جلوه های عواطف چهره ای تفاوت معنادار وجود دارد به طوری که نوع آشفته بیشترین میزان خطا را در بازشناسی جلوه های عواطف چهره ای داشتند.
Calkins, Gur, Ragland & Gur / / از این رو نقص بیماران اسکیزوفرن در تداعی هیجان ها و درک جلوه های عاطفی چهره قابل تبیین می باشد."