ملخص الجهاز:
"» چه کسانی بودند؟ از دید او چه کسانی ساکت نشسته بودند که او از منبر فیضیه آنان را مورد عتاب و خطاب قرار داده است؟ آیا خطاب او به طلاب علوم اسلامی بود که هر شب در دعای توسل در مسجد بالا سر نام «خمینی» را دم میگرفتند و هر روز در تظاهرات خیابانی شعار «عزیز ما خمینی، مرجع ما خمینی» سر میدادند و در این راه کتک میخوردند، دستگیر و بازداشت میشدند، مورد اهانت و آزار قرار میگرفتند و با این وجود از رسالت حمایت از امام و تداوم نهضت و مبارزه باز نمیایستادند؟ آیا طرف خطاب او مردم کوچه و بازار بودند که در راه پشتیبانی از امام سر از پا نمیشناختند و برای هر گونه فداکاری و جانبازی در راه آن رهبر محبوب خود آمادگی داشتند و در هر محفل و مراسمی که به نام امام برپا میشد، مردم بیمحابا حضور مییافتند و با مشتهای گره کرده و شعارهای توفنده نام و یاد «خمینی» را گرامی میداشتند و وفاداری خود را نشان میدادند؟ آیا مخاطبین او مراجع بودند که لااقل در آن مقطع (که بیش از پنجاه روزی از تبعید امام نمیگذشت) درباره امام سکوت نکرده بودند و افزون بر سخنرانیهایی که هر کدام از آنان به مناسبت آغاز درس، ایراد کردند، با صدور اعلامیهها، تلگرامها و نامههای سرگشاده که یکی پس از دیگری به چاپ میرسید و منتشر میشد، پشتیبانی خود را از امام اعلام میداشتند و علاوه بر این، دولت را ناگزیر ساختند که نمایندهی مراجع را برای عزیمت به ترکیه و دیدار از امام بپذیرد و سید فضل الله خوانساری را در تاریخ 29 آذر 43 به ترکیه روانه سازد و زمینهی ملاقات او با امام را در شهر استانبول فراهم آورد؟ سابعا این مراسم در مدرسة فیضیه نه به دعوت آقای منتظری برپا شد و نه برای این بود که نام و یاد امام در دست فراموشی قرار گرفته بود."