خلاصة:
کارآمدترین ایده قابل طرح درباره سبک زندگی اسلامی و عملی کردن آن، شیوه‌ای از زندگی اسلامی است که بر محور انتظار حضرت مهدی موعود( شکل گرفته و از آن به «سبک زندگی منتظرانه» تعبیر می‌شود؛ اما اثبات این مطلب، پیش از هر چیز، به تبیین مفهومی نیاز دارد. این نوشتار با روشی توصیفی- تحلیلی، در بررسی چیستی سبک زندگی منتظرانه، با هدف جایگاه شناسی این سبک در زمینه‌سازی ظهور سامان یافته و مهم‌ترین شاخصه سبک زندگی منتظرانه را «ماهیت جهادی» آن می‌داند. از این رو و برای رسیدن به این مقصود، مفاهیم وابسته به آن، نظیر سبک، زندگی، اصطلاح سبک زندگی، انتظار و سرانجام جهاد را با روش کتابخانه‌ای بررسی کرده است
The most efficient and offerable idea in Islamic lifestyle which is practical، is a way of Islamic life that is formed around the axis of waiting for the promised Mahdi which is referred to as “awaiting-Messiah lifestyle”، but to prove it، before anything، we need to clarify its concept. The present paper with a descriptive-analytic method to investigate the nature of awaiting-messiah lifestyle is based on the aim to recognize the position of this type of lifestyle in paving the way for the appearance (of messiah) and believes the most important factor in the awaiting lifestyle is its “Jihadi nature”. Thus، in order to achieve this purpose، we investigate the concepts related to it such as style، life، lifestyle، awaiting and finally Jihad with a library method.
ملخص الجهاز:
"8. نسبت سبک زندگی منتظرانه با سبک زندگی اسلامی و نظایر آن پس از تعریف سبک زندگی منتظرانه-و یا مهدوی- ممکن است این سؤال به ذهن خطور کند که بین سبک منتظرانه یا مهدوی با سبک زندگی اسلامی، علوی، حسینی و نظایر آن چه تفاوتی وجود دارد و از دیگر سو، نسبت سبک زندگی منتظرانه با آن‌ها چیست؟ در پاسخ باید گفت: روشن است که اسلام، قرآن و مکتب شیعه دوازده امامی پشتوانه عظیم سبک زندگی منتظرانه محسوب می‌شوند؛ کما این‌که در کلام امام سجاد ( منتظران به شیعیان صادق وصف شده‌اند؛ چنان‌که ایشان فرمود: مردم زمان غیبت آن امام که به امامت و ظهور او معتقد هستند، از مردم هر زمانی برترند؛ زیرا خدای تعالی عقل و فهم و معرفتی به آن‌ها عطا فرموده است که غیبت نزد آنان به‌منزله مشاهده است و آنان را در آن زمان همانند مجاهدین پیش روی رسول خدا ( که با شمشیر به جهاد برخاسته‌اند قرار داده است، آنان مخلصان حقیقی و شیعیان راستین ما هستند (صدوق،1397، ج1:320).
ممکن است گفته شود می‌توان از قید «شیعی» و «ولایی» استفاده کرد؛ اما پاسخ آن است که ما به شیعی بودن جنس سبک زندگی منتظرانه معتقدیم؛ اما برای کاربردی کردن آموزه‌های شیعی و ولایی به خاطر کوتاهی شیعیان در اجرای وظایف خود نسبت به امام زمان و حاکمیت او در جامعه که غیبت هزارساله وی شاهد آن است، اصرار بر برجسته کردن واژه‌ای هستیم تا یاد امام زمان( را پررنگ کرده و نه تنها حس مسئولیت‌پذیری شیعیان را بیش‌تر تحریک کند؛ بلکه جهت و روح حاکم بر فعالیت‌های فردی و اجتماع ایشان را که همانا ادای حقوق وی و به‌طور خاص زمینه‌سازی برای برگرداندن حق حاکمیت حضرت مهدی در جامعه جهانی است؛ مشخص کنیم."
(
, 
, 
)
