خلاصة:
دلفی روشی برای پیش بینی، تصمیم گیری و تولید دانش تخصصی حاصل از اجماع متخصصان است. اگر چه این روش در ابتدا بر اساس حدس و قضاوت کارشناسان و به منظور بررسی علمی نظرات کارشناسان نظامی مطرح گردید، اما با رعایت اسلوب و قواعد علمی، بتدریج وارد حوزه روش شناسی علمی شد. در روش دلفی، متخصصان تلاش می کنند تا با استناد به نظرات شهودی و استفاده از روش های پرسشنامه ای، دادن بازخوردهای مکرر و حفظ اصل گمنامی، در یک حوزه خاص یا در حل یک مساله مشخص به اجماع برسند. در نگاه اول، به نظر می رسد که این روش شناسی، تنها نوعی قضاوت ذهنی و فاعلی جمعی از متخصصان باشد؛ اما در مقایسه با اظهارات فردی از اعتبار بالاتری برخوردار است و نتایج عینی تر و کاربردی تری را فراهم می کند؛ به علاوه، این روش در پیش بینی موضوعات مربوط به آینده، رسیدن به اجماع، ایجاد ایده های خلاقانه و پیش بینی تصمیمات استراتژیک دراز مدت در حوزه های مختلفی، از جمله علوم پزشکی، اجتماعی، رفتاری، مدیریتی و اقتصادی، قابل استفاده است. در پژوهش حاضر، ریشه های تاریخی، فرایند تحول، مزایا، تنگناها و روش شناسی این روش علمی مورد بررسی قرار گرفته است.
Delphi is a method of forecasting، decision-making، and providing specialized knowledge by consensus of experts. Although this method was introduced primarily based on the conjecture and judgment of experts to investigate the viewpoints of military experts scientifically، it entered gradually into the scientific methodology field as a result of compliance with the scientific rules. In Delphi method، experts try to reach a consensus in a particular domain or solving a special issue، relying on intuitive opinions and using questionnaires، giving continual feedback، and maintaining the anonymity principle. At first glance، this methodology seems to be just a subjective judgment of some experts. However، it is more valid in comparison with personal statements and provides more objective and practical results. Additionally، this method is usable in forecasting the future issues، reaching consensus، developing creative ideas and prediction of long-term strategic decisions in a variety of areas like medical، social، behavioral، management، and economic sciences. In current research، the historical roots، the process of evolution، advantages، limitations، and the methodology of this scientific method have been reviewed
ملخص الجهاز:
کاربرد روش دلفي در تحقيقات علوم رفتاري و پزشکي: مروري بر مزايا، تنگناها و روش شناسي Application of Delphi Method in the Behavioral Sciences and Medical Research: A Review of Advantages, Limitations and Methodology تاريخ دريافت مقاله : ٩٣/٠٢/١١ تاريخ پذيرش مقاله : ٩٣/٠٦/٢٥ احسان جمالي * مجتبي حبيبي ** رقيه باقي يزدل *** دلفي روشي براي پيش بيني، تصميم گيري و توليد دانش تخصصي حاصل از اجماع متخصصان است .
Hsu & Sandford انجام مطالعات دلفي، تنها چند مورد از مواردي هستند که دلفي را از روش هاي علمي کنترل شده متمايز مي کند؛ اما مطالعه دلفي ، به ويژه براي مسائلي که نيازي به فنون تحليلي دقيق ندارند، مهم است ؛ مثلا زماني که داده ها ناکافي يا فاقد قطعيت باشند يا وقتي که نمونه هاي واقعي موجود نيست و يا جمع کردن افراد و بحث کردن در مورد مسأله اي مشکل است (لودويگ و استار، ٢٠٠٥)، استفاده از اين روش ميتواند موضوع را ساده تر نمايد و امکان به کارگيري افراد متخصص در حوزه مورد نظر را از نقاط جغرافيايي گوناگون فراهم سازد.
اجزاي اصلي دلفي شامل تکرار٢، پرسشنامه ، گروه متخصصان ، نمونه گيري، بازخورد، گمنامي، تحليل نتايج ، اجماع و زمان است که در ادامه هر يک به اختصار آورده ميشوند: تکرار: تصميم در مورد تعداد دورها به نوع سؤالات و زمان در دسترس بستگي دارد و در بيشتر مواقع ، دورهاي پرسشنامه اي در زمان اجرا بر اساس تصميم و تجربه پژوهشگر، (پاول ، ٢٠٠٣؛ لاندتا، ٢٠٠٦) با هدف رسيدن به اجماع نظر تکرار ميشوند (اکلي و پاولوسکي ٣، ٢٠٠٤) و معمولا بعد از سه دور ديگر نتايج جديد و مفيدي حاصل نميشود (فتحي واجارگاه ، ١٣٨٢).
(
, 
, 
)
