خلاصة:
جمهوری اسلامی ایران سرزمینی متشکل از اقوام، طوایف، تنوعات فرهنگی و اجتماعی گوناگون است که در زیر چتر هویت ایرانی بودن، زندگی مسالمت آمیز و برادرانه ای را در اغلب ادوار تاریخی تجربه کردهاند و گاهی به دلیل مشکلاتی که اغلب ناشی از جهالت و نادانی، فقر، تبعیضات ناروا، ضعف مدیریتی نخبگان قدرت و مدیران سیاسی و دخالت های استعمارگران بوده، زمینه های نارضایتی برخی از این اقوام فراهم گردیده، که نتیجه آن به خطر افتادن انسجام، امنیت و یکپارچگی ملی ایران بوده است. موضوع اصلی این پژوهش عبارت است از: «بررسی چگونگی مدیریت شکاف های قومی در کردستان جمهوری اسلامی ایران.» سوال اصلی آن نیز بدین قرار است که مدیریت شکافهای قومی در کردستان چه کاستیها و ضعفهایی داشته است؟
در تمامی نظامهای سیاسی که از تنوعات فرهنگی – اجتماعی و قومی بر خوردار هستند، دولت نقش بسیار مهمی در فرآیند مدیریت شکافهای قومی دارد؛ دولتها با بهره گیری از رویکردهای مبتنی بر عقلانیت میتوانند مدیریتی علمی مبتنی بر عدالت و انصاف را در فرآیند تامین حقوق اقوام مختلف اتخاذ نمایند که نتیجه چنین مدیریتی افزایش انسجام و همبستگی ملی در کشور میباشد.
تحقیق حاضر از نوع کاربردی است و با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و بهره گیری از تکنیک های اسنادی وکتابخانه ای انجام میشود. محققان با استفاده از منابع، متون، اسناد و مدارک موجود، به جمع آوری دادهها و تجزیه و تحلیل آنها برای رسیدن به اهداف تحقیق میپردازند. در پایان نتیجه مهم این تحقیق، ضرورت تاکید بر ارزشهای مشترک فرهنگی - تاریخی اقوام ایرانی موجود در جامعه ایرانی یعنی اسلام و مسلمان بودن، ایرانیبودن و بهره گیری از ظرفیتهای قانون اساسی برای برطرف کردن برخی نابرابریها و مدیریت بهینه شکافهای قومی در کردستان میباشد.
ملخص الجهاز:
جمهـوری اسـلامی ایـران بـا تأکیـد و تکیـه بـر آموزهها وارزشهای اسلامی ومیراث تاریخی مشترک واحتـرام بـه اقـوام، مـذاهب و ادیـان الهـی و تأکید برقانون اساسی که بر مفاهیمی مانند برادری وبرابری انسانهـا و احتـرام بـه حقـوق اقلیـت هـای مذهبی ودینی تأکید مینماید برخی زمینه های ذهنی ارتقای رضایتمندی شـهروندان را در اسـتانهـای مختلف کشور، مبتنی بر همزیستی برادرانه وصمیمی اقوام وپیروان مذاهب وادیـان گونـاگون فـراهم آورده اسـت وایـن در شـرایطی اسـت کـه برخـی متغیرهـای تـاریخی و سیاسـی، داخلـی وخـارجی اثرگذار در این زمینه ، همواره مانع از مدیریت مطلوب مسائل قـومی در کشـور شـده اسـت .
مدیریت شکاف های قومی درکردستان ایران پس از انقلاب اسلامی بر اساس زمینه های تـاریخی و دلائـل گونـاگون از جملـه عقـب مانـدگی و توسـعه نیـافتگی اسـتان کردستان در عصر پهلویها وبحرانسازی گروهک های ضد انقلاب اسلامی و همچنـین تحریـک و فضاسازی قدرتهای بزرگ استعماری وعدم انسجام در دولت موقت واز سوی دیگر تهـاجم رژیـم بعثی عراق به جمهوری اسلامی ایران وپیدایش شرایط جنگی در کشور، رویکـرد امنیـت محـوری بـه طور طبیعی ، محور واساس مدیریت های سیاسی کشور قرار گرفت و نکته مهم دیگر بـه دلیـل وجـود برخی نابرابریها وتبعیضات در سیاست هـای دولـت ، مـدیریت شـکافهـای قـومی در کردسـتان در مداری منطقی ومناسب واثربخشی قرار نگرفت ، که نتیجه آن احساس نـابرابری و محرومیـت و بـروز برخی تنش ها، چالش ها ونارضایتیها در منطقه کردستان بوده است .
برای تحقق چنین سیاستی ونهادینه سازی آن الزاماتی وجود دارد که در طی یـک فرآیند عقلانی وبرنامه ریزیشده باید گام به گام به سمت آنهـا حرکـت کـرد و در مقـام عمـل ، دولت جمهوری اسلامی ایران بـا بهره گیری از ایـن رویکـرد و ظرفیـت هـای موجـود در قـانون اساسی کشور، زمینه های مدیریت علمی تنوعـات فرهنگـی و اجتمـاعی را بـه طـور نسـبی فـراهم ساخته است .