خلاصة:
در میان فهرست های مخطوط و مطبوع ، آثاری منسوب به مفضل بن عمر وجود دارد که برخی از آنها در فهارس اولیه شیعه گزارش گردیده و به برخی نیز حتی اشاره هم نشده است . از سویی در مصادر و تراجم ، کتاب هایی با نسبت مفضل بن عمر، ثبت شده است که در منابع کتابشناختی مصنفات امامیه ، از آنها گزارشی ارائه نشده است و بلکه بیشتر در آثار فرقه هایی غالی ، مانند علویان و نصیریان ، مضبوط است . در یک بررسی اجمالی ، درمی یابیم ، بسیاری از آثار منسوب به مفضل بن عمر، با ابهامات ، تاملات و پرسش هایی همراه است و گاه این سوالات تا حدی است که صحت انتساب ها را به جد، به تردیداتی درمی آمیزد. بررسی دقیق همه جانبه آثار مفضل بن عمر، خود، پژوهش مفصلی را می طلبد و ما در نوشتار حاضر، تنها به بررسی اجمالی آثار منسوب به وی ، پرداخته و در ضمن و ذیل هر اثر، به برخی نکات مطرح در باره آنها، اشاره ای اجمالی نموده ایم .
ملخص الجهاز:
٥- دعای سمات = دعای شبور این دعا از محمد بن عثمان عمری از نواب خاص عصر غیبت صغری به نقل از مفضل بن عمر به نقل از امام صادق (ع ) می باشد و در مصباح المتهجد شیخ طوسی با سندی مختصر و مرسل (٢) و در جمال الاسبوع ابن طاووس حلی با سندی این چنین آمده : «حدث الحسین ابن محمد بن هارون بن موسی التلعکبری قال : نسخت هذا الدعا من کتاب دفعه إلی الشیخ الفاضل ابوالحسن خلف ابن محمد بن خلف المارودی بسر من رأی بحضرة مولانا ابی الحسن علی بن محمد و ابی محمد الحسن (صلوات الله علیهما) فی شهر رمضان سنۀ أربعمأة وجدت فیه نسخ هذا الحدیث من ابی علی بن عبدالله ببغداد هکذا.
». (٤) نسخه دیگری نیز در کتابخانه مسجد اعظم ضمن مجموعه شماره ٥١٦ (رساله هفتم ) وجود دارد که در سه برگ به عنوان سؤال المفضل عن الصادق (ع ) گزارش شده که مضمون آن سؤال از ذات است و آغاز آن چنین آمده : «یروی عن الشیخ الثقۀ ابی الحسین محمد بن علی الحلی عن شیخه السید ابی عبدالله الحسین بن حمدان ١.
نسخه دیگری از این کتاب با آغازی متفاوت در کتابخانه آیت الله العظمی مرعشی با شماره موقت ١٤٧٠٨و تاریخ کتابت سده ١٣ هجری موجود است که نگارنده آن را تورق کرده وآغاز آن چنین آمده : «عن المفضل بن عمر الجعفی قلت لمولانا الصادق : أسئلک یا مولای عما جری فی خاطری من ظهور المعنی طلعته ؟ بصورة مرئیۀ فهل الذات تتصور او تتجزی او تتبعض او تحول عن کیانها او تتوهم بحرکۀ او سکون ...