بررسی تطبیقی مضامین هستی شناسانه عبدالله البردونی و جلال الدین مولوی مقالة

عبدالله البردونی و جلال الدین مولوی، مضامین هستی شناسانة مشترکی در اشعارشان دارند؛ از جملة این مضامین، آزادی، حیرت، غربت و مرگ است. در سه مفهوم آزادی، حیرت و مرگ، شباهت­های فراوانی میان دو شاعر دیده می­شود و دو شاعر با یک رویکرد عرفانی محض این مفاهیم را مطرح کرده­اند، مفهوم غربت در شعر مولوی بار عرفانی دارد و در شعر بردونی گاه عرفانی است و گاه با رویکردی اگزیستانسیالیستی مطرح می­شود. آزادی در شعر دو شاعر به معنای آزادی از دنیای خاکی است و در این میان دنیا به خاک، گل و زندان تشبیه می­شود. در خصوص مضمون حیرت نیز باید گفت که در شعر این دو شاعر، بار عرفانی دارد و دو شاعر در آن به مسائلی می­پردازند که انسان از کجا آمده و به کجا می­رود و هردویشان پیوسته حیران و سرگردانند و تنها صدا و پژواک و جرسی را می­شنوند که آنان را به سوی خود فرا می­خواند. دیگر مضمون مشترک میان این دو، غربت است که در شعر بردونی با دو رویکرد اگزیستانسیالیستی و عرفانی مطرح می­شود، اما در شعر مولوی تنها رویکرد عرفانی دارد؛ دو شاعر در دنیا احساس غربت می­کنند و سودای سفر و رحیل به دنیایی موسوم به لامکان را مطرح می­کنند. مرگ نیز دیگر مضمونی است که در شعر دو شاعر برگرفته از اندیشة زهد و عرفان اسلامی است.

Abdullah al-baradouni and Jalal ad-Din Muhammad Mawlawi suggest Some common ontological themes which are represented in themes like “Freedom”، “astonishment”، “estrangement” “death”. There are lots of similarities between two poets. Two poets represent these themes with a sincere mystical approach. Theme of freedom is represented in the poems of two poets by a mystical approach and it means being free from the mundane world which is made in a simile to soil، mud، prison. Theme of astonishment is carrying a mystical signification and both of them represents the subjects like the human beings is coming from where and where is going to go? And what is the identity of him. the other common theme between two of theme is estrangement which is represented in the poem of al-Baradoni by two existential and mystical approaches but in Malwawi’s poem، it has only a mystical signification and both of them are feeling in this world as a stranger who do not belong to this mundane world called never land. The last theme is death which has been adapted from Islamic skepticism and two of them believe that this world is very limited for fulfill their hopes.