ملخص الجهاز:
"به عبارت دیگر صفت مفعولی به کار رفته در ساخت این افعال همواره با پیشوند be- همراه است: ماضی ساده رفتم b?raftom- ماضی نقلی رفتهام b?-refteyom ماضی بعید رفته بودم b?-refta biyom ماضی التزامی رفته باشم b?-refta bos?om اما ظهور پیشوند mi بر سر اینگونه افعال باعث حذف be- میگردد: میرفتهام me-refteyom رفتهام b?-refteyom لازم به توضیح است که پیشوند be- با ساخت ماضی تمام افعال گویش همراه نمیشود و ماضی بسیاری از فعلهای گویش همچون فارسی بدو be- ساخته میشود.
پیاده شد piyada raf پیاده برو piyada ba?-ra پیاده رفت piyada b?-raf پیاده رفتهام piyada b?-refteyom پیاده شوم piyada rovom پیاده شدهام piyada refteyom پیاده بروم piyada be-rom پیاده شده بودم piyada refte biyom پیاده رفته بودم piyada b?-refta biyom پیاده شده باشم piyada rafta b?-s?om پیاده رفته باشم piyada b?-refta b?-s?om و اما در صورتهایی از فعل"رفتن"که پیشوند be- در آن ظاهر نمیشود هر دو تعبیر"ربطی و اصلی"ممکن است: پیاده میروم piyada merom پیاده میشوم پیاده میرفتم piyada maraftom پیاده میشدم با توجه به تمایز مذکور انتظار میرود که در ساخت افعال مجهول نیز فعل"رفتن"بدون پیشوند be- ظاهر شود مقل: ماه دیده شد ma?h diya raf جالب است اگر این وضعیت را با فعل"شدن"در فارسی دری آغازین مقایسه کنیم.
برای دو تعبیر متفاوت مثال فوق در گویش سبزواری دو ساخت متفاوت وجود دارد: شیشه شکسته بود(فعل ماضی بعید،تصریفی) s?is?a bi-s?kista bi شیشه شکسته بود(مسند+فعل ربطی،اشتقاقی) s?is?a s?igista bi تصریفی:شیشه شکسته(است) s?is?a bi-s?kista اشتقاقی:شیشه شکسته است s?is?a s?igista-s (البته باید توجه داشت که این نقش ممیز تنها در افعالی دیده میشود که ماضی آنها با پیشوند -be همراه است."