خلاصة:
در این مقاله دو اصطلاح فنی در متن پهلوی گزیده های زادسپرم بررسی می شود. ابتـدا قرائت رایج واژة (فصل ٣٤: بند ٢٨) به صورت grik.nisarinisa نقد و بررسـی شده است که ، نخستین بار، آن را زنر (٣٤٥ :١٩٥٥) با این خوانش بـه معنـی «آغـازین » ارائه کرد و سپس ژینیـو و تفضـلی (١٢٠ :١٩٩٣) نیـز آن را پذیرفتنـد. grinisa واژه ای تک بسامد (منفرد) در زبان پهلوی است که با اصلاحی ناچیز می توان آن را به صورت (griwaha: بهـاری ) تصـحیح و بـه همـراه واژة gnipayma بـه صـورت انـدازة میانگین . اعتدالی بهاری ترجمه کرد. سپس ، در جست وجـوی تفسـیری قـانع کننـده از مفهوم عبارت "nhage ̄rag ise kana" (فصل ٣٤: بند ٢٥)، این عبارت با عبارات مشـابه موجود در مدارک باستانی نجومی و کیهان شناسی به زبان های اکدی (متن های موسـوم به اسطرلاب ها و الواح میخی مل آپین )، سنسکریت (براهمنه ها) و لاتین (خطابه در باب خورشید توانا از یولیانوس ، امپراتور مهرپرست روم )، مقایسه و عبارت یادشده به عنوان اصطلاحی فنی معرفی شده است که به الگوی مشهور «تقسیم بندی سه بخشـی آسـمان 2 (به نواحی جنوبی ، میانی و شمالی )» در کیهان شناسی مشرق زمین باستان اشاره دارد.
ملخص الجهاز:
"دیگر موضوع مورد بحث در این مقاله ، بررسی عبارت "nhage ̄rag ise kana" و مفهوم آن در بند ٢٥ از فصل ٣٤ متن گزیده های زادسپرم است که به عنوان راه حل تفسیر مفهوم عبارت یادشده ، نخستین بار، به بررسی ارتباط این عبارت با «الگوی تقسیم بندی سه بخشی آسمان (به نواحی جنوبی ، میانی و شمالی )» در آثار و مدارک کهن به جای مانده از نجوم و کیهان شناسی دوران باستان ، به زبان های اکدی (فهرست های نجومی موسوم به اسطرلاب های آشوری و الواح میخی مل آپین (Mul Apin)) سنسکریت (براهمنه ها) و لاتین (خطابه در باب خورشید توانا، از یولیانوس مرتد، امپراتور مهرپرست روم ) پرداخته شده است .
٢. با توجه به آثار و مدارک کهن به جایمانده از نجوم و کیهان شناسی دوران باستان ، به زبان های اکدی (فهرست های نجومی موسوم به اسطرلاب های آشوری و الواح میخی مل آپین ) سنسکریت (براهمنه ها) و لاتین (خطابه در باب خورشـید توانـا، از یولیـانوس مرتد، امپراتور مهرپرست روم )، با اطمینان مـیتـوان گفـت کـه عبـارت ̄rag ise kana" "nhageدر متن گزیده های زادسپرم (فصل ٣٤: بند ٢٥) اصطلاحی فنـی اسـت کـه بـه گذرگاه ها (نواحی)ی سه گانۀ آسمان ، یعنی بخش هایی از افق مشرق که صـور فلکـی از آن جا طلوع میکنند اشاره دارد.
بنابراین ، بند ٢٥ از فصل ٣٤ گزیده هـای زادسـپرم اشـاره بـه بازگشت خورشید به جای خود (برج حمل ) در زمان اعتدال بهاری و فرارسیدن نوروز است که ، بنا بر متن های فارسی میانۀ زرتشتی (از جمله بنـد ٤٩ فصـل ٣٤ گزیـده هـای زادسپرم )، فرشکرد (پالایش جهان از نیروی شر و شکست اهریمن ) و رستاخیز هـم در این هنگام رخ خواهند داد."