خلاصة:
هدف از مطالعه حاضر مقایسه ظرفیت های بافرینگ در مرحله بافرینگ ایزوکپنیا بین دوچرخه سواران نخبه استقامتی و سرعتی و ارتباط آن با شاخصهای هوازی و بی هوازی بود. 8 دوچرخه سوار استقامتی و 6 دوچرخه سوار نخبه بی هوازیکار در دو جلسه مجزا با فاصله زمانی یک هفته یک آزمون فزاینده استاندارد و یک آزمون فرابیشینه یکنواخت را انجام دادند. در خلال آزمون فزاینده، گازهای تنفسی و نمونه خونی جهت اندازه گیری لاکتات، بی کربنات و PH جمع آوری شد. مرحله بافرینگ ایزوکپنیا به عنوان فاصله بین آستانه لاکتات و آستانه تنفسی جبرانی تعیین گردید. ظرفیت بافرینگ بی کربناتی از طریق فرمول [PH] Δ . Δ [HCO3] و ظرفیت غیر بی کربناتی از طریق Δ PH]][Δ [LA]. Δ [PH]] – [Δ [HCO3]. [ بدست آمد. همبستگی بین متغیرها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تعیین و معنادار بودن تفاوت بین متغیرها با آزمونt استیودنت مشخص گردید. ظرفیت بافرینگ بی کربناتی (0.01>P) و مدت زمان مرحله بافرینگ (0.05>P) و تغییرات لاکتات در مرحله بافرینگ (0.01>P ) در گروه استقامتی به طور معنادار نسبت به دوچرخه سواران سرعتی بالاتر بود. همبستگی معنادار بین ظرفیت بافرینگ بی کربناتی با VO2max (0.05>P ) و ظرفیت بافرینگ بی کربناتی و کسر اکسیژن (0.01>P ) بدست آمد. به طور خلاصه نتایج نشان داد ظرفیت های بافرینگ در مرحله بافرینگ ایزوکپنیا بین دوچرخه سواران استقامتی و سرعتی متفاوت و با ظرفیت های هوازی و بی هوازی آنان مرتبط است.
ملخص الجهاز:
"لذا هدف اول از تحقیق حاضر مقایسه Isocapnic buffering phase Respiratory compensatory threshold ظرفیت های بافرینگ بین دوچرخه سواران استقامتی و بی هوازیکار نخبه در مرحله بافرینگ ایزوکپنیا بود.
نتایج جدول 2 مقادیر معادل با آستانه لاکتات و آستانه تنفسی جبرانی در خلال آزمون فزاینده و تغییرات نسبی متغیرهای تحقیق را در طول مرحله بافرینگ ایزوکپنیا نشان می دهد.
جدول 3: مقایسه برخی از متغیرهای تحقیق بین گروه ها متغیر استقامتی سرعتی ظرفیت بافرینگ بی کربنات (میلی مول در لیتر در واحد PH) * 58/2 ± 88/46 75/2 ± 40 ظرفیت بافرینگ غیر بی کربنات (میلی مول در لیتر در واحد PH) 74/2 ± 13/19 07/3 ± 33/22 مدت زمان مرحله بافرینگ(ثانیه ) * 74/31 ± 5/220 07/19 ± 67/165 کسر اکسیژن توسعه یافته ( لیتر در دقیقه) * 2/1 ± 1/9 51/1 ± 51/11 Pmax (وات) 5/24 ± 2/334 7/22 ± 7/317 بیشینه لاکتات تحمل شده (میلی مول در لیتر) * 2/1 ± 9/8 62/1 ± 01/11 مدت زمان آزمون کسر اکسیژن (دقیقه) * 9/0 ± 14/4 1/1 ± 02/5 متغیر ها بر اساس میانگین ± انحراف معیار می باشند * اختلاف معنادار بین گروههای تحقیق (0.
اگر چه دو گروه تقریبا ظرفیت بافرینگ کل یکسانی را نشان دادند در عین حال کاهش در بی کربنات در شدت های کاری بالا در دوچرخه سواران سرعتی نسبت به استقامتی کمتر بود که به معنی این است که این دسته از ورزشکاران یون هیدروژن بیشتری را از طریق بافرینگ غیر بی کربناتی، من جمله بافرینگ تنفسی، دفع کرده اند."