خلاصة:
هدف این پژوهش، عبارت بود از کشف و ارائه راهکارهای عملی برای مدیران جامعه در باب اوقات فراغت. سوال پژوهش این بود که اهل بیت(ع)، چه ترغیب ها و تحذیرهایی را به ما ارائه می کنند؟ به این منظور، از روش تحلیل عقلی، راجع به محتوای احادیث و سیره اهل بیت(ع) استفاده شد. بعضی از دستاوردهای پژوهش به این ترتیب است: اسلام (به جز اشتغالات لهوی)، فراغت را یک نیاز فطری و غریزی یا ضرورت زیست اجتماعی دانسته است و در چارچوب نظام هنجاری خود می پذیرد. ادله ترغیبی و تحذیری فراوانی (در حد کشف یک الگو) را ارائه می دهد؛ مثل: نفی مفاسد اخلاقی، تناسب با اقتضائات فطری، همسویی با کمالجویی معنوی، تولید آثار و کارکردهای مثبت، دارا بودن غرض عقلایی، کنترل پذیری عقلانی، عدم تناسب با مجالس لهو و لعب، پرهیز از تن آسایی و نازپروردگی، رعایت اعتدال و پرهیز از زیاده روی، اجتناب از واقعیت گریزی، ترجیح شادی های روحی بر شادی های جسمی.
The objective of the research was to discover the Ahl al-Bayt's life style in leisure time and to identify some applied solutions for people and managers in Islamic society. The main question was what style for spending leisure time can be discovered from the Ahl al-Bayt's Hadiths and what persuasions and constraints they can present. To answer that question، the methodology of rational analysis was employed. Some research findings are: Islam considers leisure time (except vain time) as an inherent and instinctive need or desire or as a necessity of social environment and accepts it in its normative system framework. Ahl al-Bayt present lots of persuasion and constraint criteria which result in an appropriate and normative Islamic leisure time model. Some of those criteria are such as denial of moral corruptions، adaption with inherent requirements، convergence with finding spiritual perfection، production of positive effects and functions، having rational purpose، being rational controlled، incompatibility with vain meetings، abstain from indolence، observation of moderation and avoidance from excesses، abstain from escaping reality، preferring spiritual joys rather than physical joys.
(
, 
, 
)
