خلاصة:
زن به مثابه عضوی از جامعه،موضوعی است که در ادبیات و هنر همیشه و مورد توجه و اهمیت خاص بوده است.این موضوع در هنرهای تجسمی ایران از دیرباز تا امروز مورد توجه هنمندان دورههای مختلف از جمله دورهی معاصر قرار گرفته است. رن در این نقاله موضوع اصلی است که میتوان آن را به صورتهای گوناگون در آثار نگارگری معاصر مشاهده کرد.آن گاه به نگاهی به تاریخچه،جایگاه،ساختار و خصوصیات برخی از آثار نگارگران معاصر (نوین)و تحلیل اثر زن در تابلوی نقاشی به فضای بنیادی که او متشکل از آن است،پرداخته می شود.بنابراین برای قابل رؤیت نمودن صورت زن از خصوصیات ظاهری و باطنی او از تصاویر بصری استفاده میشود،تا نما و فرآیند وی دریافت گردد. به منظور ساماندهی به این مقاله از محتوای توصیفی،جلوههای جمال،قوت و توان هنرمند نقاش برای اثبات وجودی زن،که مبنای اصلی این مقاله است،بهره گرفته میشود. هدف این پژوهش بررسی اثرگذاری سبک نگارگری و نگاه نقاشان به ترسیم صورت زن است و با توجه به وجود آثار فراوان در این مورد به طور تصادفی تعدادی از آثار نگارگری برگزیده شده است.
ملخص الجهاز:
واژههای کلیدی:صورت،زن،نگاه،سادهنگاری،سنت،نوگرایی، ذهنیت،خطوط سیال،تزیینـ مقدمه: نقاشان سنتگرا همیشه پیوند میان خود و هنرمندان متقدم را پایهی اساسی کارهای خویش قرار داده و میدهندوتابلوی نگارگر سنتی نوین با صورت مثالی و اصالت معنوی همراه با هویت ملی،فرهنگی و سنتی با اضافه کردن زبان نوین در مبنای هنرهای سنتی به یک جهانبینی که مملو از نازکبینی خیال و جنبههای عاطفی و ابعاد روحی است،تبدیل میشود.
این گروه از نقاشان عقیده دارند که اگر با این نحوهی دید،با برخی از دستاوردهای هنر مدرن غرب در زمینهی قالب،رنگ،خط و بافت از یک سو دیدگاه کلی آن برگرفته از فرهنگ ایرانی است و از دیگر سو با زبان نوین هنرهای تجسمی امروز جهان پیوند دارد و از آن کمک میگیرد.
(نریمانی و ورق،1378،2-1) در تابلوی انتخاب شده از بهزتد،خطوط شیرین منحنیهای تند و کند و ممتد با یک قلم و یک دست تصاویر بدیعی ایجاد میکند که در تابلویی که مورد بحث قرار میگیرد نگاه نقاش زن را با همان سنت دیرینه تصویر نموده است.
حلقه همچنین نشان معرفت،حکمت، مهربانی و عطوفت استو(تصویر 3) صورت زن در تابلوی پردهی هستی،استاد محمود فرشچیان صاحب سبک خاصی است که در عین توجه به اصالت مبانی سنتی این هنر،با ابداع شیوههای نو،قابلیت و کارایی نقاشی ایرانی را برای بیان اندیشهها و انگیزهها افزایش داده است.
نقاشان نگارگر به خوبی بهره گرفتهاند و در ضمن نگارگری از اندازههای کوچک به بزرگ گرایش پیدا کرده،چهره و فیگور ایرانی شده و پرسپکتیو برای دوری و نزدیکی اشیا مورد استفاده قرار گرفته است.