خلاصة:
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین اعتیاد به کار و تحلیل رفتگی شغلی دبیران تربیت بدنی شهر کرمانشاه می باشد.
رو ش شناسی: جامعه آماری پژوهش شامل 115 نفر از دبیران تربیت بدنی شهر کرمانشاه بود که 90 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند. به منظور گردآوری داد هها از پرسش نامه های اعتیاد به کار (اسپنز و رابینز) و تحلیل رفتگی شغلی(مسلش) استفاده شد. علاوه شاخص های آماری توصیفی، از آزمون های تست مستقل و آزمون رگرسیون ساده جهت تجزیه وتحلیل t ، کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون داد ه ها استفاده گردید.
یافت هها: نتایج تحقیق نشان داد که بین اعتیاد به کار و تحلیل رفتگی شغلی دبیران تربیت بدنی، همبستگی مستقیم معناداری وجود دارد. همچنین بین اعتیاد به کار و مولف ههای شدت خستگی عاطفی، فراوانی و شدت فقدان موفقیت فردی و شدت مسخ شخصیت رابطه مثبت و معن اداری وجود دارد، ولی بین اعتیاد به کار و و مولفه های فراوانی خستگی عاطفی و فراوانی مسخ شخصیت رابطه معن اداری وجود ندارد. همچنین اعتیاد به کار دبیران تربیت بدنی زن بیشتر از دبیران تربیت بدنی مردمی باشد.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که اعتیاد به کار می تواند منجر به افزایش تحلیل رفتگی شغلی دبیران مخصوصا معلمین زن شده و سلامت روحی و جسمانی آ نها را تهدید کند که این عوامل اثرات نامطلوبی بر تعلیم و تربیت فرزندان و دانش آموزان بهمراه دارد.