بررسی مقایسه ای الگوی گذران اوقات فراغت جوانان و والدین آنها مقالة

هدف از نگارش این پژوهش ، بررسی مقایسه ای بین الگو و نحوه گذران اوقات فراغت در بین جوانان و والدین شهر تهران در سال ١٣٩٢ است . در این پژوهش نوع گذران فراغت (رسانه ای و غیررسانه ای ) بر مبنای دو الگوی فردی و جمعی در بین ٢٠٢ نفر از جوانان ١٦-٢٤ ساله شهر تهران با والدین آنها انجام گرفته و همچنین روش تحقیق در این پژوهش ، پیمایش و ابزار اصلی گردآوری اطلاعات در آن ، پرسش نامه است . نتایج حاکی از آن است که میزان فراغت در بین جوانان بیش از والدین است . در بین نوع رسانه ای ، تلویزیون داخلی در زمان فراغت جوانان و والدین آنها دارای اهمیت بسزایی است . در بین نوع غیررسانه ای ورزش بیشترین اولویت در بین جوانان و والدین آنها و بازی در بین والدین و تفریح در بین جوانان کمترین اولویت را به خود اختصاص داده است . یافته ها نشان داده است که بین مدت زمان پرداختن به ورزش ، مسافرت و تعامل در بین جوانان و والدین تفاوت وجود دارد، نیز بین متغیرهای مدت زمان استفاده از رسانه ها در بین جوانان و والدین دارای تفاوت معناداری است .

در این پژوهش نوع گذران فراغت (رسانه ای و غیررسانه ای ) بر مبنای دو الگوی فردی و جمعی در بین ٢٠٢ نفر از جوانان ١٦-٢٤ ساله شهر تهران با والدین آنها انجام گرفته و همچنین روش تحقیق در این پژوهش ، پیمایش و ابزار اصلی گردآوری اطلاعات در آن ، پرسش نامه است . پیشینه پژوهش از میان مهم ترین پژوهش های انجام شده که از نظر موضوعی با پژوهش حاضر نزدیکی دارند، تنها به سه مورد اشاره می شود: کاظمی (١٣٨٧)، در پژوهشی با عنوان «بررسی سبک های زندگی فراغتی در بین دانشجویان کشور و عوامل همبسته با آنها»، به بررسی الگوهای فراغتی دانشجویان پرداخته و نشان می دهد که از میان سبک های مختلف گذران اوقات فراغت ، گرایش دانشجویان به سبک رسانه محور بیشتر از سایر سبک ها بوده و محتوای مصرف رسانه ای دانشجویان نیز بیشتر سرگرمی محور بوده است تا آموزش محور. محتوای رسانه های مورد بررسی در این تحقیق عبارت است از: تلویزیون : اخبار و گزارش سیاسی ، علمی - آموزشی ، فیلم و سریال ، برنامه کودک ، طنز و سرگرمی ، مسابقات ، برنامه مذهبی ، ورزشی و موسیقی را دربرمی گیرد. رسانه ها شامل تلویزیون ، ماهواره ، رادیو، ایتنرنت ، سینما و تئاتر است که بر اساس مقایسه مدت زمان استفاده رسانه های مذکور در بین والدین و جوانان مورد مطالعه می توان بیان نمود که میانگین متغیر رسانه محور ازسوی جوانان برابر با یک ساعت و پنجاه و دو دقیقه و میانگین متغیر رسانه محور ازسوی والدین برابر با ٥٨ دقیقه می باشد، بنابراین جوانان بیش از والدین اوقات فراغت خود را به رسانه ها اختصاص داده اند.