خلاصة:
ابزار و روشها: این پژوهش توصیفی- پیمایشی در کلیه دانشجویان دوره کارشناسی، کارشناسیارشد و مقطع علوم پایه دکترای حرفهای دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1393 انجام شد و 357 نفر با روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. بهمنظور گردآوری دادهها از پرسشنامههای شناسایی چالشهای ارزشیابی دانشجویان و رویکرد مطالعه عمل فکورانه استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها از طریق آمار توصیفی، تکنیک تحلیل عاملی تاییدی و مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزارهای لیزرل و SPSS 20 انجام شد. یافتهها: چالشهای مربوط به عدم توجه به تفاوتهای فردی (81/0) بیشترین و چالشهای مربوط به عدم استفاده از ارزشیابیهای غیرعینی (73/0) کمترین بار عاملی را داشتند. تاثیر چالشهای ارزشیابی بر مطالعه عمل فکورانه دانشجویان 74/0- بود (01/0=p). نتیجهگیری: هر چه تجربیات آموزشی برای دانشجویان محسوس و در محیط بیشتر تعاملی صورت بگیرد و بهنوعی تفاوتهای فردی و قابلیتهای آنها شناسایی و به رسمیت شناخته شود، چالشهای موجود در شیوههای فعلی ارزشیابی از دانشجویان بهحداقل میرسد و رویکرد مطالعه عمل فکورانه را تحت تاثیر قرار میدهد.