خلاصة:
مطالعات بین رشته ای روابط بین الملل از ظرفیت بالایی برای پرداختن به موضوعات مختلف برخوردار است . چنین قابلیتی در چند دهه ی اخیر بسیار افزایش یافته است و محققین این حوزه به مباحث متنوعی می پردازند؛ دیگر کم تر کسی می تواند از این نگرش متصلب و بسته دفاع کند که روابط بین الملل را باید تنها از منظر تعاملات دولت ها و یا موضوعات مسلط و محوری مانند ملاحظات امنیتی مطالعه کرد. ورزش و پویش های مرتبط با آن از جمله مباحث بسیار جدیدی قلمداد می شود که مورد توجه محققین روابط بین الملل قرار می گیرد. ورزش هایی مانند فوتبال دهه هاست که جنبه های سیاسی پررنگی داشته و در مدیریت کلان سیاسی به کارکردهای آن توجه می شود. امروزه جا دارد که کارکردهای سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی آن و آثار و تبعات شگرف آن بر کلان ترین سطح تعاملات یعنی روابط بین دولت ها و دیگر بازیگران بین المللی در روابط بین الملل تئوریزه و مفهوم سازی شود. بنابر همین اهمیت ، در این مقاله تلاش می شود برخی از جنبه های مهمی که ورزش با روابط بین الملل ارتباط پیدا می کند مورد بررسی قرار گیرد و از این طریق زمینه ای پژوهشی برای توجه بیش تر به ورزش در روابط بین الملل ایجاد شود.
ملخص الجهاز:
"در این زمینه می توان به نمونه های بسیاری اشاره کرد ولی بدون تردید رقابت شدید و بسیار نزدیک ایالات متحده امریکا و اتحاد جماهیر شـوروی در طـول جنـگ سرد برای قرار گرفتن در جایگـاه اول کـه جنبـه دیگـری از رقابـت نفـس گیرشـان در نظـام دوقطبـی بود(٢٠١١ ,Rider)، تلاش چشم گیر چین برای ارتقای جایگاه خود در میان کشورهای شرکت کننـده در المپیک و رشد تدریجی آن که به نوعی منعکس کننده بهبود سطح توسعه این کشور و ارتقای جایگـاه آن در نظام بین الملل بوده (که نهایتـا در المپیـک پکـن ٢٠٠٨ توانسـتند در کشـور خـود بـه جایگـاه برتـر دست یابند)، و یا تلاش و رقابت شدید کشورهایی مانند آلمان ، ژاپن ، بریتانیا، فرانسه و ایتالیـا بـرای قـرار گرفتن در میان ١٠ کشور نخست و حفظ و ارتقای جایگاه خود که به نوعی نمایش گر سطح بالای توسعه آن ها و جایگاه آن ها در میان قدرت های بزرگ و تاثیرگذار بوده است ، از جمله صحنه هـای برتـر رقابـت برای کسب افتخار، اعتبار و پرستیژ می باشد.
از یک سو برخی سازمان های غیرحکومتی فعال در عرصه ورزش مانند فیفا، یوفا و کمیته بین المللی المپیک خود را به عنوان بـازیگران تاثیرگـذار در صـحنه بین المللی نشان می دهند و حتی بر دولـت هـا مـی تواننـد نفـوذ داشـته داشـته باشـند و از سـوی دیگـر ورزش هایی مانند فوتبال چنان تجاری شده اند که دیگر جنبه تفریحی و سـرگرمی آن چنـدان بـه چشـم نمی آید و به همین خاطر است که گفته می شود «فوتبال جایی بین جنگ و اقتصاد قرار دارد."